Η ΖΗΜΙΑ ΤΩΝ ΜΜΕ

 ΣΤΟ ΗΘΙΚΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ 

του Σταύρου Στραβόλαιμου

Παρελαύνουν καθημερινά ΚΥΡΙΩΣ στην τηλεόραση, 

κάθε λογής «ειδικοί» οικονομολογούντες ανεύθυνοι, άσχετοι, ανίδεοι, δυσαρεστημένοι και χαραμοφάηδες, αλλά και ντοκτοράτοι, που με τις αστειότητες και τα παραμύθια τους σπέρνουν τον τρόμο, την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα σε κάθε ελληνικό νοικοκυριό.

Έτσι και ανοίξει κανείς ένα πρωινό την τηλεόραση γίνεται η καρδιά του μαύρη από τα φρικτά μαντάτα που σερβίρονται από τις εκπομπές των Παπαδάκηδων, των Αυτιάδων, και των Οικονομεοκαμπουράκηδων. Με «βαθυστόχαστες» αναλύσεις, διάφοροι κινδυνολόγοι, τιποτολόγοι, διασπείρουν «σαν κυρά Κατίνες της γειτονιάς» ότι χειρότερο, δυσάρεστο,
επικίνδυνο και φοβερό μπορεί να φανταστεί κανείς. Κανένα φως στον ορίζοντα, καμιά αισιοδοξία, καμιά ελπίδα, καμιά προοπτική. Από στιγμή σε στιγμή έρχεται η συντέλεια του κόσμου.

Είναι λογικό λοιπόν μέσα σε αυτό τι κλίμα, το ηθικό της κοινωνίας να πέφτει στο ναδίρ. Οι άνθρωποι είναι κουμπωμένοι, δισταχτικοί και περιορίζονται στα απολύτως απαραίτητα, αφού αγωνιούν σοβαρά για το τι θα τους ξημερώσει. Χρήμα δεν κυκλοφορεί, η κατανάλωση μειώνεται, επηρεάζοντας αλυσιδωτά όλα τα επαγγέλματα.
Το τι ζημιά γίνεται, εκφράζεται ανάγλυφα σε μια φράση ενός απλού αγρότη, που άκουσα στα Λαγκάδια της Αρκαδίας. Συζητώντας στο καφενείο με μια γερόντισσα της λέει: «Άκου κυρά Φωτεινή, η κρίση θα σταματήσει όταν θα πάψουν τα κανάλια να μιλάνε για κρίση».
Έτσι απλά και αυθόρμητα, με λόγια καθαρά και σταράτα.

Από: Κίνηση Εβδομήνταπεντε