Σκάλωσα στο παρακάτω:

΄΄ Όταν συναντηθούμε ξανά ΄΄

Τα ''ποιηματάκια'' του Πέτρου [Θεοδωρίδη] απο τη ''Σπηλιά του Νοσφεράτου'' 
 και νυν ''Σπηλιά του Μοντεχρήστου''....έγιναν συλλογή υπο τον τίτλο ΄΄Οταν συναντηθούμε ξανά''.

Και διαδικτυακά εδώ  και εδω 

Τα πιο πολλά ίσως τα έχω διαβάσει περιδιαβαίνοντας τη ΄΄φιλόξενη σπηλιά΄΄ εδώ και τέσσερα [;] χρόνια. Τη χάρηκα την ''εκδοση'' των ποιηματακίων του Πέτρου.
 Σήμερα σκάλωσα στο παρακάτω:

Περπατώντας

Τα βήματα μας, βήματα μονότονα,

σαν τους διαβάτες, που όλη νύχτα περπατάνε,

σαν τις ψυχές μας που δεν έχουν πού να πάνε.

Κι είν΄ οι αράχνες σαρκοβόρες σαν τη μνήμη.

Τα βήματά μας, βήματα μονότονα,

σα πεφταστέρια που, στον ουρανό, γλιστράνε

και σαν τους φίλους, την στιγμή που μας πουλάνε,

σα και τη νύχτα που βουλιάζει σε μια λίμνη.

Τα βήματά μας, βήματα μονότονα,

Κι αυτά τα δέντρα, όλο τα τρώνε οι τερμίτες,

που πάει η πνοή μας όταν βγαίνει από τις μύτες;

Κι είναι η ζωή μας, σαρκοβόρα, σαν την μνήμη…

πηγή :pentanostimi.blogspot.gr