Ποια ???

Αριστερά...! 

 Το βιβλίο του καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Γιώργου Σωτηρέλη 

 «Ποια Αριστερά – ανιχνεύοντας την προοδευτική ταυτότητα στην Ευρώπη της κρίσης» εκδ ΠΟΛΙΣ πραγματεύεται το ζήτημα της ταυτότητας της Αριστεράς στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της κρίσης. 

 Σε αντίθεση με άλλα παρόμοια εγχειρήματα, δεν υπάρχει καμία δόση λυρισμού και εξιδανίκευσης, γεγονός που θα οδηγούσε, όπως συμβαίνει κατά κόρον, στο δογματισμό, την ουσιοκρατία και εν τέλει τον συντηρητισμό. 

Ο συνταγματαλόγος Γιώργος Σωτηρέλης επιχειρεί να καταδείξει το εξής σημαντικό και ευρέως παρανοημένο: ότι η Αριστερά δεν ταυτίζεται μόνο με την κοινωνική ισότητα, αλλά και με την πολιτική ελευθερία. 

Ο συγγραφέας οπλισμένος με την επιστημονική του κατάρτιση και βαθιά επηρεασμένος από τον δάσκαλό του Αριστόβουλο Μάνεση, υπογραμμίζει τον ρόλο των σοσιαλιστικών δυνάμεων και αργότερα κομμάτων στη διαμόρφωση της σύγχρονης Δημοκρατίας, στην διεύρυνση δηλαδή των πολιτικών δικαιωμάτων (καθολική ψηφοφορία), την κατοχύρωση των ατομικών δικαιωμάτων (ιδίως όσων ήταν «επικίνδυνα» για το πρώιμο αστικό καθεστώς, όπως η ελευθερία του τύπου, το συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι κ.α) και φυσικά τη διεκδίκηση των κοινωνικών. 

Ο Σωτηρέλης δεν χαρίζει τον πολιτικό φιλελευθερισμό στην πρώιμη αστική τάξη που ιστορικά ταυτίστηκε με το «κράτος νυχτοφύλακα», την τιμηματική ψήφο και τα κολοβά ατομικά δικαιώματα της ιδιοκτησίας. 

Εμμέσως δε εγκαλεί και μερικούς αριστερούς που ξεχνούν ή παραγνωρίζουν την ουσιαστική συμβολή της Αριστεράς στη σύγχρονη κοινοβουλευτική δημοκρατία την οποία υποβαθμίζουν και «χαρίζουν» στην… απέναντι πλευρά. 

 Το μπόλιασμα της ελευθερίας και της ισότητας μπορεί να επιτευχθεί, κατά τον συγγραφέα, μέσω της Νέας Πλουραλιστικής Αριστεράς, μιας συνθετικής οντότητας με εκλεκτικιστικά στοιχεία από την κλασική σοσιαλδημοκρατία, τον ευρωκομουνισμό και την πολιτική οικολογία.

 Στις δύσκολες συνθήκες που δημιουργεί η οικονομική παγκοσμιοποίηση για την προστασία του δικαιοκρατικού νομικού και θεσμικού πολιτισμού των εθνικών κρατών, η Νέα Πλουραλιστική Αριστερά, σύμφωνα πάντα με τον συγγραφέα, οφείλει να αναπροσαρμόσει τις συμμαχίες της και να θέσει βασικό στόχο την υπεράσπιση της Δημοκρατίας.

 Ο καθηγητής Σωτηρέλης είναι πολύ συγκεκριμένος ως προς τις συμμαχίες: όχι με τον λαϊκισμό αλλά ούτε με τον καθεστωτισμό. Από τη μια, πρέπει να αποφευχθεί η λαϊκιστική αλλοίωση της έννοιας της λαϊκής κυριαρχίας που καθιστά τον λαό «παντοδύναμο» και «ανέλεγκτο» και από την άλλη, είναι εξίσου αναγκαίο να σπάσει το απόστημα της καθεστωτικής νοοτροπίας των πάσης φύσης ελίτ που μεγεθύνουν το χάσμα ανάμεσα στου πολίτες και την πολιτική. 

Σε αυτό το πλαίσιο, η Νέα Αριστερά, μπορεί να χωρέσει κάθε γνήσια δημοκρατική φωνή, από τη μετριοπαθή δεξιά έως και την ριζοσπαστική αριστερά και να διαμορφώσει κοινωνικές συμμαχίες. 

Η διεύρυνση της κοινωνικής της βάσης θα έχει στόχο τον περιορισμό των μεγάλων οικονομικών επιχειρήσεων και σχηματισμών, που έχουν αποκτήσει στις μέρες μας τεράστια πολιτική ισχύ.

 Στο βιβλίο τίθεται επίσης ο προβληματισμός γύρω από το μέλλον της Ε.Ε. 

Υιοθετείται η ενδιαφέρουσα – και ίσως πιο αποτελεσματική – άποψη ότι η μόνη πολιτική επιλογή είναι η αναγωγή των κατακτήσεων που επιτεύχθηκαν σε εθνικό επίπεδο, σε ένα ανώτερο επίπεδο (ευρωπαϊκό), το οποίο θα παγιώνει τα δημοκρατικά και δικαιωματικά χαρακτηριστικά του ευρωπαϊκού συνταγματισμού.

 Τέλος, ο χαρακτήρας του βιβλίου έχει έντονα βιωματικά στοιχεία. Το γεγονός αυτό δείχνει την ανεπιτήδευτη αγωνία του συγγραφέα. Ταυτόχρονα όμως, η αγωνία δεν μετατρέπεται σε μελοδραματισμό, αλλά εμπλουτισμένη με ορθολογικά επιστημονικά επιχειρήματα και μια ολιστική θεώρηση των πραγμάτων, μετουσιώνεται σε μια πολυεστιακή περιδιάβαση σε ζέοντες πολιτικούς προβληματισμούς. 

 Του Θανάση Κολλιόπουλου, 
 υπ. διδάκτορα Πολιτικών Επιστημών