Ένας Απατεώνας ?

«Ταβερνιάρης»

 Κάθε φορά που διαβάζω για καινούρια επιδόματα και βοηθήματα που μοιράζει, 

(Και θα ξαναμοιράσει αφειδώς φέτος) , 

Η αριστεροδεξιά κυβέρνηση μας, μου έρχεται στο μυαλό ένας παλιός λαϊκός ταβερνιάρης στο μαγαζί του οποίου 

σύχναζα κάποτε. 

Ήταν ωραίος τύπος, χοντρός, μάγκας, 

με μια άσπρη (ο Θεός να την έκανε) 

ποδιά στην μέση του κι το μολυβάκι του λογαριασμού μονίμως περασμένο στο τριχωτό αυτί του. 

Κάθε φορά που μια παρέα του ζητούσε 

την ‘’λυπητερή’’, αυτός πήγαινε πάνω 

απ’ το τραπέζι κι ακολουθούσε 

μια πάγια διαδικασία: 

Έκανε μια πλατιά κίνηση με την χερούκλα του κατά μήκος του τραπεζιού που ήταν γεμάτο με πιάτα, μπουκάλια, ποτήρια και το χώριζε νοητά περίπου στην μέση. 

«Ό,τι υπάρχει σε τούτη την πλευρά, είναι κερασμένα» έλεγε μεγαλόπρεπα.

 Η πρώτη αντίδραση του πελάτη ήταν η έκπληξη: 

«Βρε τον μπαγάσα» έλεγε από μέσα του ο ανυποψίαστος άνθρωπος, «μου κέρασε το μισό τραπέζι. 

Μωρέ μπράβο!» 

Κι αφού ο τετραπέρατος ταβερνιάρης είχε εξασφαλίσει την ευγνωμοσύνη του πελάτη, κατέβαζε το μολυβάκι απ’ το αυτί, άρχιζε να γράφει κάτι ακαταλαβίστικους αριθμούς στο χάρτινο τραπεζομάντηλο, έκανε μια άθροιση που κανείς δεν μπορούσε να παρακολουθήσει και κατέληγε σ’ έναν λογαριασμό μεγαλύτερο κι απ’ αυτόν που θα προέκυπτε δίχως τα κερασμένα.

 Την πρώτη φορά ο πελάτης έτρωγε το παραμύθι, την δεύτερη άρχιζε να το αντιλαμβάνεται, την τρίτη έβαζε κάτω τις τιμές και την τέταρτη έκανε καυγά. 

Εννοείται ότι στον καυγά με τον ταβερνιάρη, κανείς δεν τα ‘βγαζε πέρα.

 Του μπουρδούκλωνε τόσο τις τιμές, τα κουβέρ, την έκπτωση, το κέρασμα και την άθροιση, που στο τέλος ο πελάτης έβγαινε κι αχάριστος.

 Γι αυτό, μετά την τέταρτη φορά, ο ανθρωπάκος πήγαινε κατ’ ευθείαν σε άλλη ταβέρνα. 

Όμως τον είχε ήδη κλέψει τέσσερις φορές.

 Γιατί τα γράφω αυτά; 

Για να σας προειδοποιήσω ότι την επόμενη φορά που θα σας κεράσουν επιδοματάκι, κάντε καλά τον λογαριασμό. 

Κάποιος, και σας κλέβει και σας δουλεύει.

 πηγή: reader.gr