Το πρόβλημα ??

Λοιπόν !!! 

Δεν είναι η τακτική αλλά η πολιτική. 

"Ο προβληματισμός για τον ιδεολογικό επαναπροσδιορισμό της Σοσιαλδημοκρατίας είναι υπαρκτός σε ολόκληρη την Ευρώπη και απόλυτα δικαιολογημένος λόγω των κακών επιδόσεών της στις περισσότερες χώρες. 

 Υπάρχει το παράδειγμα του Κόστα στην Πορτογαλία που αναζήτησε συμμαχίες αριστερά και ηγείται μιας επιτυχημένης κυβέρνησης. 

Υπάρχει εκείνο του γερμανικού SPD που αφού ηττήθηκε βαριά στις εκλογές επέλεξε μέσα από μια δύσκολη εσωκομματική διαδικασία να συνεργαστεί με την δεξιά της Μέρκελ προτάσσοντας λόγους εθνικής υπευθυνότητας (πολιτική σταθερότητα). 

Και υπάρχει και η περίπτωση Μακρόν, υπουργού σοσιαλιστικής κυβέρνησης, που έφτιαξε ένα εντελώς νέο κόμμα αποκηρύττοντας το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα και καταφέρνοντας να κερδίσει τις εκλογές στις οποίες συνετρίβη η κεντροαριστερά.

 Η δική μας κατάσταση δεν έχει αναλογίες με τα ευρωπαϊκά γιατί εδώ δεν υπάρχει ούτε Μέρκελ ούτε Μακρόν, ενώ για διάφορους λόγους, ιστορικούς, πολιτισμικούς και συγκυριακούς, η Δεξιά και η Αριστερά έχουν εντελώς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που δεν παραπέμπουν στην ευρωπαϊκή τους αντιστοιχία.

 Επομένως, δεν έχει νόημα να αναζητηθεί από την ελληνική κεντροαριστερά ποιο ευρωπαϊκό μοντέλο θα ακολουθήσει. 

 Έχει όμως νόημα η παραδοχή ότι η τάση παντού είναι προς την ριζοσπαστικοποίηση και τον αντισυστημισμό, ενώ ο συντηρητισμός των προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων οδηγεί στον αφανισμό τους. 

 Στο σημείο αυτό σταματούν τα εύκολα γιατί γίνεται το πέρασμα από το γενικό στο ειδικό και από το αφηρημένο στο συγκεκριμένο: Με τη ΝΔ ή με τον ΣΥΡΙΖΑ; 

Και οι δύο καταφάσεις αποτελούν θανάσιμο κίνδυνο για το Κίνημα Αλλαγής.

 Αν προεξοφληθεί και προκαθοριστεί η σύμπλευση και η συνεργασία με την αξιωματική αντιπολίτευση, τότε γιατί να μην πάνε οι σκληρά αντιΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόροι του κέντρου κατευθείαν στον Κυριάκο Μητσοτάκη ώστε να σιγουρευτούν ότι θα ηττηθεί ο Αλέξης Τσίπρας;

 Αν περιγραφεί μια σύγκλιση με τον ΣΥΡΙΖΑ την επόμενη μέρα και στη βάση των νέων εκλογικών συσχετισμών που θα προκύψουν τότε και πάλι οι σκληρά αντιΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόροι του κέντρου θα πάνε στον Κυριάκο Μητσοτάκη ενώ δεν αποκλείεται ούτε η διάσπαση. 

 Σημαίνουν όλα αυτά ότι η τακτική των ίσων αποστάσεων είναι η ενδεδειγμένη;

 Όχι βέβαια, ακριβώς επειδή πρόκειται για τακτική που δεν εκφράζει πολιτική αλλά μόνο επικοινωνιακό άγχος. 

Ίσες αποστάσεις μπορεί να υπάρχουν σε επίπεδο συνθηματολογίας και τηλεοπτικών παρεμβάσεων, όχι όμως και σε επίπεδο πολιτικών θέσεων.

 Αν υπάρξει συγκροτημένη πολιτική τότε θα σταματήσει και ο ετεροκαθορισμός (...)". Οψόμεθα! 

 Πηγή: Athens Voice)