Οι Κλεψιές:

Και ο Πετροπόλεμος του Αλέξη Τσίπρα.?

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έκανε καμιά προσπάθεια ν΄απαλλαγεί από το χαρακτηρισμό  που του έδωσε το γαλλικό περιοδικό ''Le Point''

Πάντοτε η πολιτική ζωή του τόπου είχε την παράδοση της ανορθογραφίας. Όμως στις μέρες μας η κατάσταση αυτή έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις. Σε όλα αυτά στα οποία είμαστε μάρτυρες, ο κοινός νους εξεγείρεται. Δεν μπορεί να παρακολουθεί βουβός ο απλός πολίτης να διακινείται τόσο ψέμα. Αφορμή φυσικά δίνει η πρόσφατη ομιλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρώην πρωθυπουργού,

 ο οποίος για να παραμείνει στο προσκήνιο δεν ορρωδεί προ ουδενός....

Άνοιξε τα ιερά και τα όσια του ΠΑΣΟΚ και αντιγράφει μεθοδικά ύφος και κουβέντες του Ανδρέα Παπανδρέου, συνθήματα που βγήκαν σε άλλες εποχές και που οριοθετούσαν το Κίνημα σε σχέση με τη Δεξιά. Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει τη μπάλα και δεν ξέρει πού βρίσκεται και πού πάει. Δυστυχώς δεν έχει καταλάβει ότι η ορθογραφία της ψυχής και των καθαρών πολιτικών ιδεών έχει μεγαλύτερη αξία από την ορθογραφία των λέξεων. Αλλά αυτή την τελευταία ο κ. Τσίπρας δεν πρόκειται ποτέ να τη μάθει.

Η εναντίωσή του στη Δεξιά δεν έχει πολιτικούς και ιδεολογικούς λόγους. Απλώς ενδιαφέρεται για την εξουσία κι αυτή είναι που κινητοποιεί το μένος του κατά του σημερινού πρωθυπουργού. Το κυνήγι της εξουσίας έχει καταντήσει αυτοσκοπός γι’ αυτόν. Η αντίθεσή του με τη Νέα Δημοκρατία και με το Κίνημα Αλλαγής μπορεί να φθάσει μέχρι ρυπαρότητας, ακριβώς διότι τα ιδεολογικά του ερείσματα είναι ανύπαρκτα. Ήταν αρκετά τα πέντε χρόνια που διετέλεσε πρωθυπουργός για να αποκαλυφθεί ότι το μοναδικό του κίνητρο είναι το αλόγιστο πάθος της εξουσίας. Κι εδώ να σημειώσω ότι το πάθος αυτό περιέχει αλλοπρόσαλλα ψυχικά υλικά που κυριαρχούνται από την αμάθεια, η οποία συνήθως γλιστράει στην κακοήθεια. Το ήθος της αντιπολίτευσης που ασκεί είναι ήθος πετροπόλεμου ! Πιάνει ένα πόστο, μαζεύει από το δρόμο χαλίκια και πετροβολάει. Αλλά στον πετροπόλεμο δεν υπάρχει ευθύνη και το κυριότερο δεν υπάρχει ανδρισμός. Προχθές ο κ. Τσίπρας μας θύμισε τον Ανδρέα Παπανδρέου όταν, υπερασπιζόμενος την Δήμητρα Λιάνη, είχε δηλώσει δημοσίως: “Μη χτυπάτε τη Δήμητρα, χτυπήστε εμένα. Εδώ είμαι…”. Κι ο σημερινός πολιτικός τεντιμπόης κραύγαζε προχθές στην εκδήλωση του κόμματός του: «Είμαι εδώ, κοπιάστε, αν έχετε τα κότσια να πάτε τη θεσμική εκτροπή έως το τέλος»… Βέβαια, δεν ξέρουμε για ποια θεσμική εκτροπή μιλάει, αλλά είναι γνωστό πως κινδυνολογεί ασυστόλως και βρίσκει εχθρούς ως άλλος, 

Δον Κιχώτης.

Ακόμα και τον Γιώργο Παπανδρέου αντιγράφει. Είπε: «Αν θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, την χώρα και την κοινωνία θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε εμείς…». 

Κι ο Γιώργος είχε πει κάπως έτσι: «Αν δεν αλλάξουμε, θα βουλιάξουμε». Μα καλά, αυτοί οι γραφιάδες του Τσίπρα δεν μπορούν να του γράψουν ένα λόγο χωρίς… ν’ αντιγράφουν;;;

Δεν θα επεκταθώ στις άλλες κλεψιές συνθημάτων του Κινήματος Αλλαγής, αλλά πρέπει να σημειώσω ότι ο κ. Τσίπρας και οι επιτελείς του γνωρίζουν πολύ καλά το μηχανισμό της στρατηγικής της σύγχυσης και του σαματά. Τώρα ξεδιπλώνει ξανά αυτή τη στρατηγική που την είχε ψωμοτύρι πριν μερικά χρόνια για να πάρει την εξουσία. Και την πήρε την εξουσία, κυβέρνησε για Πέντε χρόνια και διέλυσε τα πάντα. Με την οχλοβοή που ξεσηκώνει δεν προσπαθεί να διατηρήσει και κάποια πρόσοψη ευπρέπειας.

Δεν είναι δυνατό να ξεχαστεί ο τρόπος που κυβέρνησε τη χώρα επί πέντε χρόνια. Και κραυγάζει και συνθηματολογεί. Έτσι όπως τον είδαμε προχθές, η όλη εικόνα παρέπεμπε σε ρωμαϊκή αρένα. Και για να μην πάω τόσο μακριά, ο σαματάς και η οχλοβοή, έδιναν την ευκαιρία στον άλλοτε πρωθυπουργό να μοιάζει στα συγγενή τετράποδα που επιμελώς μεριμνούν να μην αφήνουν ίχνη των ρυπαρών τους… Δεν υπάρχει λόγος ν’ αντικρούσει κανείς τα δήθεν επιχειρήματά του στη διάρκεια του “πύρινου” λόγου του εκεί μπροστά στο πολύχρωμο κομματικό του ακροατήριο.

Η απορία μου είναι: Μα, καλά, δεν ντρέπεται καθόλου;;;

 Να κλέβει, να μιμείται, να μη ζητάει συγγνώμη, να θέλει να εξαπατήσει ξανά τον ελληνικό λαό;;; Από τη μια να κατηγορεί τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (“της διαπλοκής”, όπως συνηθίζει να λέει) κι από την άλλη αυτά τα ίδια ΜΜΕ να φιλοξενούν όλον αυτόν τον χείμαρρο της αθλιότητας και της ευτέλειας σκέψης και λόγου. Αλλά δεν ντρέπεται που πάει ως δήθεν “παρατηρητής¨ στις συνάξεις των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών. Τι ζητεί άραγε;;; Θα γίνει κι αυτός σοσιαλιστής, σοσιαλδημοκράτης; Θα παραμείνει “αριστερός”;; Αλλά τι σημαίνει “αριστερός” σήμερα; Καλύτερα να τα πούμε μια άλλη φορά, διότι το ύφος του κ. Τσίπρα δεν έχει σχέση με όσα προσιδιάζουν σ’ ένα πολιτικό με ήθος και πολιτικές αρχές. 

Οι θεατρινισμοί του παραπέμπουν σε πολιτικούς που είναι στιγματισμένοι με μαύρο μελάνι στην ιστορία των λαών.

ΠΗΓΗ:ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ