ΟΛΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ

Περπατώ και δε γνωρίζω τίποτα.
Ψάχνω το τελευταίο κομμάτι του ουρανού.
Το ρουφάω κάθε βράδυ.
Προσπαθώ να διατηρήσω μέσα μου τις εικόνες,
δεν καταφέρνω και πολλά πράγματα:
δεν θυμάμαι τίποτα!
Όλα τα τρώει το τσιμέντο και τα φτύνει απάνω μας,
τη νύχτα με τη φλογερή ανάσα ενός δράκου.
Δεν έχω πια από πού να κρατηθώ-
ο κόσμος γύρω μου καταρρέει.
Νομίζω πως έχει αρχίσει να καταρρέει,
από τότε που γεννήθηκα.
Ό,τι ήξερα, ό,τι είχα δεδομένο καταργήθηκε.
Όλα αλλάζουν, άλλοτε σιγά-σιγά και άλλοτε απότομα.
Όλοι "φεύγουν"άλλος με ένα "ταραταντζούμ'' κι άλλος αθόρυβα,
σα γάτα Ψέματα λέω,
όλα τα θυμάμαι, τίποτα δεν ξεχνώσα σαρκοφάγος γυρνώ,
γεμάτη νεκρούς...
(ανθρώπους μα και κτίρια)"