Ο μήνας Αύγουστος είναι ο κατ εξοχήν μήνας των Ελλήνων νεόπλουτων. Οπου νεόπλουτοι, είναι εκείνα τα τσογλάνια που πλούτισαν αίφνης στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών μέσα απο το αλισβερίσι με την πράσινη και τη γαλάζια εξουσία.
Πριν όμως φθάσουμε σ' αυτούς τους επιδειξιομανείς σάτυρους, που φοράνε σαν φερετζέ τον βαρύγδουπο τίτλο του
"επιχειρηματία", του "εκδότη", του "συμβούλου", του "μάνατζερ", του "αεριτζή",
Θα πούμε δυο κουβέντες για τον ηλίθιο λαό.
Αρκεί να βρεθεί κανείς σε μια πολυσύχναστη παραλία, για να διαπιστώσει το μέγεθος της ηλιθιότητας του Ελληνα.
Αρκεί να βρεθεί κανείς σε μια πολυσύχναστη παραλία, για να διαπιστώσει το μέγεθος της ηλιθιότητας του Ελληνα.
Αποκαλυπτικό του μεγέθους είναι η θεματολογία των συζητήσεων, οι μεταξύ τους διάλογοι.
Το τι παπαριά ακούς δεν λέγεται.
Μ' ενα κινητό κολλημένο στο αυτί μιλάνε διαρκώς για ν ακούνε την φωνή τους, αδιαφορώντας για το περιεχόμενο των λόγων.
Οι λέξεις βγαίνουν ακατάσχετα απο τα στόματα ποδοπατώντας η μια την άλλη, σαν βαρυποινίτες δραπέτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου