...άλλες 80 προσλήψεις από το ...παράθυρο!
.
Με ... "προσωπική συνέντευξη" θα επιλεγούν οι τυχεροί. Τι αποκαλύπτει εφημερίδα της Καλαμάτας. Πολλά τα ερωτήματα και οι αντιδράσεις!
.
Από τον Ορέστη Αυγερινό
Οι προσλήψεις των 28 συμβασιούχων από το ...παράθυρο για το Νέο Μουσείο Ακρόπολης -τη λίστα με τους οποίους αποκάλυψε το Press-gr (διαβάστε αναλυτικά εδώ) ήταν μόνο η αρχή; Πάντως ικανοποιητικές απαντήσεις δεν δόθηκαν στα ερωτήματα που θέσαμε, ούτε καν στο ποια σχέση έχουν οι προσληφθέντες με τη Μεσσηνία, εκλογική περιφέρεια του υπουργού Πολιτισμού.
Το θέμα έχει ενδιαφέρον διότι σήμερα η εφημερίδα "Επικαιρότητα" της Καλαμάτας αποκαλύπτει ότι θα προσληφθούν άλλα 80 άτομα "ειδικού εποχιακού προσωπικού του Μουσείου Ακρόπολης".
Οι προσλήψεις όμως αυτή τη φορά δεν θα γίνουν από τον Οργανισμό Ανέγερσης του Μουσείου, ΟΑΝΜΑ, αλλά από τον ΟΠΕΠ, τον Οργανισμό Προώθησης Ελληνικού Πολιτισμού που υπάγεται στο υπουργείο Πολιτισμού. Ο φορέας μπορεί να αλλάζει, μένουν όμως ίδια τα κριτήρια: Είναι προλήψεις από το ...παράθυρο, με κριτήρια εμφανώς υποκειμενικά από τα οποία δεν παραλείπεται και η "προσωπική συνέντευξη"!
Ιδού οι λεπτομέρειες:
απο:press.gr
Καθ. Κέιμπριτζ Πολ Κάρτλιτζ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ [πολυδιαφημισμένος διεφθαρμένος]
Σωκράτης ήταν πράγματι ένοχος
Αθήνα,14-6-2009
Η θανατική καταδίκη του Σωκράτη παραμένει ένα από τα άλυτα αινίγματα της Ιστορίας, παρ΄ ότι έχουν γραφεί τόνοι συγγραμμάτων για εκείνη τη δίκη που έγινε στην Αθήνα το 399 π.Χ. Ωσπου πολύ πρόσφατα - 2.400 χρόνια αργότερα - κυκλοφόρησε το βιβλίο Αncient Greek Ρolitical Τhought in Ρractice(Η αρχαιοελληνική πολιτική σκέψη στην πράξη) του Πολ Κάρτλιτζ, καθηγητή Κλασικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, για να βάλει κάποια πράγματα στη θέση τους: η δίκη ήταν νομικά άρτια & ο Σωκράτης δικαίως κρίθηκε ένοχος. Λίγες ημέρες προτού μας επισκεφθεί για μία ακόμη φορά στην Αθήνα ο ελληνόφωνος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ για να λάβει μέρος στους εορτασμούς για το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, του ζητήσαμε να μας πει λίγα λόγια για αυτή την καινούργια ρηξικέλευθη πρότασή του.
- Ισχυρίζεστε ότι δικαίως κρίθηκε ένοχος ο Σωκράτης.
-Εχουμε, πρώτον, μια δυτική παράδοση η οποία, όπως έδειξε η Τζένι Ρόμπερτς στο βιβλίο της το 1994, είναι πρωτίστως αντι-δημοκρατική (όσο & αν η “δημοκρατία” εφαρμόστηκε σε διάφορες περιοχές του κόσμου) & όπου η δίκη & καταδίκη του Σωκράτη χρησίμευσε συχνά ως βέργα παραδειγματισμού για το πόσο “ανόητοι”, “αδαείς”, “ασταθείς”, με “ψυχολογία όχλου” ήταν οι πολίτες της κλασικής Αθήνας & έτσι να δυσφημήσουν τον όρο “δημοκρατία”, ώσπου να εφεύρουν τον 19ο αιώνα τον όρο “αντιπροσωπευτική δημοκρατία” (την οποία οι αρχαίοι έλληνες δημοκράτες θα θεωρούσαν ολιγαρχία). Δεύτερον, έχουμε μια νέα “ολιστική” αντίληψη που λέει ότι η δημοκρατία (οποιουδήποτε είδους) δεν εφευρέθηκε στην Ελλάδα αλλά κάπου πιο “ανατολικά”, π.χ. στη χώρα των Φοινίκων.
Σε αυτούς λοιπόν ήθελα να αντιπαραθέσω ότι, πρώτον, ο αθηναϊκός δήμος ΔΕΝ ήταν όχλος (τον παρουσιάζουν ως τέτοιον αντιδημοκράτες, σαν τον Πλάτωνα & τον Ξενοφώντα). Δεύτερον, ήταν πράγματι οι Αθηναίοι που εφηύραν τη δημοκρατία (ελληνική λέξη).
- Με βάση το αθηναϊκό νομοθετικό σύστημα,σε αυτού του είδους τις δίκες ο κατηγορούμενος μπορούσε να προτείνει ο ίδιος την ποινή του.Ο Σωκράτης πρότεινε με χιούμορ- ή & σοβαρά ότι θα έπρεπε να επιβραβευτεί μάλλον για τις υπηρεσίες του στην πόλη & να καταβάλει το πρόστιμο μιας μνας.Τελικά καταδικάστηκε σε θάνατο.Ηταν νομικά ορθό αυτό;
-Ναι, ήταν νομικά απολύτως ορθό. Ηταν λογικό να υπάρχουν ελαφρότερες & βαρύτερες ποινές αναλόγως της σοβαρότητας της ασέβειας, όπως οι ένορκοι ήθελαν να τη δουν. Ο Μέλητος είχε ζητήσει θανατική καταδίκη από την αρχή- με άλλα λόγια, τοποθετούσαν το έγκλημα του Σωκράτη στην ίδια βαθμίδα με την ιεροσυλία, που σήμαινε αυτομάτως την εσχάτη ποινή. Ο Σωκράτης όμως μοιάζει πως πίστευε από την αρχή ότι καθόλου δεν ήταν ένοχος για ασέβεια & ότι αντίθετα από το να διαφθείρει τους νέους είχε προσφέρει μόνο καλό στους μαθητές του, όπως & μόνο καλό στην πόλη των Αθηνών (ψάχνοντας “την αλήθεια όπως την έβλεπε ΕΚΕΙΝΟΣ”.Είχε μια ριζικά ατομικιστική, & ως εκ τούτου αντι-δημοκρατική, αντίληψη της αλήθειας & μάλιστα της γνώσης στο σύνολό της. Για εκείνον, χωρίς υπερβολή, η γνώμη της πλειοψηφίας ήταν πάντα λάθος.
- Ο Σωκράτης ήρθε σε σύγκρουση με τη δημοκρατία. Γιατί;
-Δεν έχουμε τεκμήρια ότι ο Σωκράτης αγαπούσε το δημοκρατικό πολίτευμα της πόλης του. Θυμηθείτε ότι το 404-403 π.Χ. παρέμεινε πολίτης της ολιγαρχίας των Τριάκοντα Τυράννων υπό το μαθητή του Κριτία αντί να εγκαταλείψει την πόλη & να ενωθεί με τους Δημοκρατικούς για την ανατροπή τους. Είναι αλήθεια ότι αρνήθηκε να εκτελέσει μια εντολή των Τριάκοντα, δεν τιμωρήθηκε όμως γιατί τους παράκουσε.
Ο Σωκράτης, με το να μην εκφωνήσει ούτε καν μια στοιχειώδη απολογία (να γιατί ο Πλάτωνας & ο Ξενοφώντας αισθάνθηκαν την ανάγκη να το κάνουν αυτοί για εκείνον μετά τον θάνατό του- & κοιτάξτε πόσο διαφορετικές είναι οι δύο απολογίες...), απεργάστηκε στην πράξη μια γελοιοποίηση ολόκληρου του δημοκρατικού συστήματος.