Ο κοκκινολαίμης γνωστός και ως καλογιάννος και εδώ στην Ζάκυνθο και ως Τσιπιργέλος είναι ένα μικρόσωμο, στρουθιόμορφο πουλί, που ανήκει στην οικογένεια των τσιχλών. Το συνολικό τους μέγεθος δεν ξεπερνά τα 14 εκατοστά μαζί με την ουρά του. Είναι από τα δημοφιλέστερα πουλιά της Ευρώπης.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα των κοκκινολαίμηδων είναι κατά βάση μοναχικά πουλιά, εκτός της περιόδου της αναπαραγωγής τους, είναι το πορτοκαλοκόκκινο χρώμα στο πρόσωπο και στο στήθος, το οποίο χρησιμοποιεί φουσκώνοντάς το για να τρομάξει τους εχθρούς του. Αν και είναι μικρόσωμο πουλί, φαίνεται να έχει μεγάλο κεφάλι, με μικρό ράμφος. Το υπόλοιπο φτερωμά του είναι καστανωπό με μια στενή κίτρινη ρίγα στην φτερούγα. Το φτέρωμα της κοιλιάς του έχει λευκό χρώμα. Το αρσενικό και το θυληκό δεν έχουν ουσιαστικές διαφορές στο χρωματισμό του φτερώματός τους. Κινείται με απίστευτη ευκολία στο έδαφος, πραγματοποιώντας μικρά πηδήματα στο έδαφος. Κινείται με χαρακτηριστικό τρόπο σέρνοντας τα φτερά του στο έδαφος και σηκώνοντας την κοντή ουρά του. Κοντοστέκεται, κάνει μια μικρή υπόκλιση, μένει στιγμιαία ακίνητος και φτερουγίζει.
Τον κοκκινολαίμη τον συναντάμε σε όλη την Ευρώπη, την Μ. Ασία, την Αφρική και την Περσία. Τον χειμώνα μας επισκέπτεται μεγάλος αριθμός πουλιών από την Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη, τα οποία διαχειμάζουν στην χώρα μας και φεύγουν ξανά στις αρχές της άνοιξης για να επιστρέψουν στα μέρη τους προκειμένου να ζευγαρώσουν.
Στον τόπο μας τον συναντάμε όπου και να γυρίσουμε το βλέμμα μας και ακούμε το κελάηδημα του για το οποίο δίκαια κατέχει τον τίτλο του αηδονιού του χειμώνα.
Ζει και αναπαράγεται σε φυλλοβόλα και μικτά δάση αλλά και κωνοφόρων, σε παράκτιες περιοχές,σε ελαιώνες και σε θάμνους. Τον συναντάμε συχνά ιδίως τον χειμώνα και μέσα σε πόλεις και σε κήπους σπιτιών. Θα τον δούμε να φωλιάζει στα πιο απίθανα μέρη, σε κουφάλες δέντρων, χαραμάδες, σε πλαγιές του εδάφους κλπ. Το θηλυκό γεννάει από 4 μέχρι 7 αυγά, τα οποία κλωσάει για δύο εβδομάδες. Στην ανατροφή των νεοσσών συμμετέχουν εξίσου και οι δύο γονείς. Τρέφεται με έντομα, προνύμφες εντόμων, αράχνες και μικρούς ζουμερούς σπόρους.
Το χαρακτηριστικό κελάηδημα του μπορεί να ακούγεται από το χάραμα μέχρι και τις νυχτερινές ώρες, ιδίως αν υπάρχουν φώτα στις πόλεις. Ο κοκκινολαίμης χρησιμοποιεί το κελάηδημά του ως ένα μέσο για να ορίζει την επικράτεια του. Το παράδοξο είναι ότι μετά την περίοδο αναπαραγωγής το ζευγάρι χωρίζει και αν βρεθεί το ένα στην επικράτεια του άλλου μετατρέπονται σε αντίπαλοι. Το θηλυκό είναι από τα σπάνια του είδους που κελαηδάει και αυτό προσπαθώντας να διεκδικήσει το χώρο που του ανήκει.
Το όμορφο αυτό πουλάκι μπορεί να γίνει επιθετικό προς τα άλλα πουλιά του είδους του τραυματίζοντας τα στην προσπάθειά του να επιβιώσει ειδικά όταν οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες. Το δριμύ κρύο, ή έλλειψη τροφής και τα διάφορα αρπακτικά πουλιά είναι οι κυριότεροι εχθροί του.
Η ομορφιά του, ο τολμηρός χαρακτήρας του το έχουν καταστήσει πρωταγωνιστή σε πολλά παιδικά βιβλία και πολλά ποιήματα έχουν γραφτεί για το γλυκύτατο κελάηδημά του.
απο:Ημέρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου