Φυσικά !!!!

Τα... Καλύτερα Έρχονται  

Από Δευτέρα δοκιμάζονται οι αντοχές της δημοκρατίας

Μάλλιασε η γλώσσα μου μήνες τώρα να φωνάζω, «ρε παιδιά, τι τις θέλουμε τις εκλογές; Κοιτάξτε να δείτε πώς θα πορευτεί με ηρεμία η χώρα το επόμενο κρίσιμο διάστημα να αποφύγουμε τη χρεοκοπία, κι αφήστε τις εκλογές». Οχι. Εκλογές, οι άλλοι. Μια περίεργη «συμμαχία» την οποία είχαν συμπήξει εκουσίως και ακουσίως κόμματα, παρατάξεις, συμφέροντα και δημοσιογράφοι (λείπει ο Μάρτης;) επέμεινε να πάμε σε εκλογές «εδώ και τώρα»,
φαγώθηκε να ολοκληρώσει τον βίο της η κυβέρνηση Παπαδήμου μια ώρα αρχύτερα και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Αυτό που θα προκύψει αύριο από την κάλπη! Το απόλυτο μπάχαλο. Με ένα πρώτο κόμμα που θα υπολείπεται 6-7 μονάδες από το ποσοστό που πήρε ως ηττημένο στις εκλογές του '09, και ένα δεύτερο κόμμα με χαμένη τη μισή του δύναμη από όση είχε συγκεντρώσει στις ίδιες εκλογές. Και από κοντά ένα πολύχρωμο γαϊτανάκι με κόμματα και αποκόμματα να δοκιμάζει από Δευτέρα τις αντοχές της δημοκρατίας και τις δικές μας.

Παζάρια στα παρασκήνια

Φυσικά τα... καλύτερα έρχονται - δεν έχουμε δει τίποτε ακόμη. Και αν για πολλούς τα όσα έγιναν σε αυτή την άθλια προεκλογική περίοδο δεν ήταν τίποτε περισσότερο από εικόνες από ένα θλιβερό και μίζερο μέλλον, για μένα το μεγάλο σόου ακολουθεί. Από Δευτέρα και μετά νομίζω ότι θα δούμε «πράματα και θάματα», ειδικά στη διαδικασία των διερευνητικών εντολών που θα αναθέτει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για τη συγκρότηση ικανής πλειοψηφίας, η οποία θα αποδώσει ισχυρή κυβέρνηση για τον τόπο. Εχω την αίσθηση ότι τα παζάρια που θα δούμε, θα κάνουν το παζάρι που έγινε το '90 προκειμένου ο βουλευτής Κατσίκης να στηρίξει την κυβέρνηση Μητσοτάκη να μοιάζει με «τσιγκολελέτα» στην αυλή νηπιαγωγείου. Γιατί, αυτοί που σήμερα σκίζονται να καταδικαστεί ο δικομματισμός, μεθαύριο θα ψήνονται να συνεργαστούν «για να σχηματιστεί ισχυρή κυβέρνηση που έχει ανάγκη η χώρα». Με δυο λόγια, άλλο θα ψηφίζεις αύριο, αναγνώστη μου, κι άλλο θα σου προκύψει μεθαύριο...

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κάτω από το 50%

Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών, αλλά κάτι μου λέει πως, αν τα αποτελέσματα είναι αυτά που έως χθες φαίνονταν να προκύπτουν από τις δημοσκοπήσεις, δύσκολα θα σταθεί κυβέρνηση συνεργασίας μεταξύ ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Αν μάλιστα αυτά τα δύο κόμματα δεν καταφέρουν (που και πάλι, έως χθες δεν φαινόταν) να συγκεντρώσουν πάνω από το 50% των ψήφων αθροιστικά, μπορώ να περιγράψω σαν από ταινία τη συνέχεια: συνεχείς διαδηλώσεις και απεργιακές κινητοποιήσεις, να φύγει η κυβέρνηση της μειοψηφίας που θέλει να εφαρμόσει το Μνημόνιο. Ο,τι δηλαδή ζήσαμε τον περασμένο χρόνο, μέχρι που παραιτήθηκε ο Παπανδρέου και ανέλαβε ο Παπαδήμος και ηρέμησαν κάπως τα πράγματα. Οχι πως αν τα δύο κόμματα καταφέρουν να ξεπεράσουν το 50% δεν θα έχουμε διαδηλώσεις και απεργίες. Οχι. Απλώς θα υπάρχει ο λεγόμενος... φερετζές, που θα διασώζει κάπως τα προσχήματα...

75 εκατ. ευρώ για την ακυβερνησία;

Η γνώμη μου είναι πάντως ότι με αυτή την εικόνα, το πράγμα δεν μπορεί να πάει μακριά. Από τη στιγμή που η «συμμαχία» που έλεγα στην αρχή Σαμαρά, Τσίπρα, συμφερόντων και (ορισμένων) δημοσιογράφων, επέβαλε τις εκλογές, ήταν μοιραίο τα πράγματα να οδηγηθούν σε αυτή την εξέλιξη. Κάνουμε εκλογές αύριο γιατί το θέλησαν οι προαναφερόμενοι, μας κόστισαν περί τα 75 εκατ. ευρώ και το μόνο «κέρδος» είναι η ακυβερνησία και το επαπειλούμενο χάος. Αρα, τι επιλογές έχουμε από αύριο το βράδυ; Κατά τη γνώμη μου, νέες εκλογές! Ναι το ξέρω, βρέθηκα να συμφωνώ με τον Σαμαρά, αλλά αυτή είναι η μόνη λύση: νέες εκλογές, το συντομότερο δυνατό, μπας και γλιτώσουμε κάτι από τη ζημιά. Να μπορέσουν τα δύο κόμματα να επανασυσπειρώσουν μέρος των δυνάμεών τους, μήπως και καταφέρουν να δημιουργήσουν μια πραγματικά ισχυρή κυβέρνηση. Αλλιώς θα σερνόμαστε ως χώρα στην πιο κρίσιμη φάση της κρίσης...

Παροχολογία και λάθη στρατηγικής

Είχα να γράψω πολλά για τα όσα συνέβησαν αυτές τις τελευταίες ημέρες, αλλά νομίζω πως δεν έχει πια νόημα να ασχοληθώ. Ούτε με την ακατάσχετη παροχολογία του Σαμαρά ούτε τα παιδαριώδη, πλην καταστροφικά λάθη στρατηγικής του ΠΑΣΟΚ, τις ταρζανιές του Τσίπρα ή του Καμμένου, τις προκλήσεις των φασισταριών της Χρυσής Αυγής, τις ακροβασίες του ΚΚΕ στα όρια της δημοκρατικής νομιμότητας, τον διάλογο που δεν έγινε ποτέ. Θεωρώ ότι ο καθένας έχει βγάλει τα συμπεράσματά του και επιπλέον όλα αυτά ανήκουν πλέον στην πολιτική ιστορία της χώρας. Το αν θα παίξουν ρόλο, και ποιον ακριβώς στο αποτέλεσμα, θα φανεί στη συνέχεια. Αυτό που μπορώ να πω όμως, ως γενικό συμπέρασμα, είναι πως αυτή η προεκλογική περίοδος των τριών εβδομάδων ήταν ό,τι χειρότερο έχω παρακολουθήσει στις πάνω από τρεις δεκαετίες που παρακολουθώ, ως δημοσιογράφος, εκλογές. Και είναι κρίμα, αλήθεια...

από: tanea.gr