Ττης πολιτικής ελαφρότητας…
Είναι πραγματικά ένα πολιτικό σκηνικό παντελώς άσχετο με τη σοβαρότητα των στιγμών που περνά η χώρα.
Όπως και να το διαβάσεις, ότι και να πιάσεις, όσο και να σκεφτείς καταλήγεις μόνο σε μελαγχολικές σκέψεις!
Ένα πολιτικό προσωπικό ανίκανο να αντιληφθεί το μέγεθος των προβλημάτων, αδύναμο να λειτουργήσει έξω από στενά διαχρονικά μικροκομματικά πλαίσια. Ένα πολιτικό προσωπικό …απελπισίας!
Όταν στην ίδια τη διαδικασία των προγραμματικών δηλώσεων της Κυβέρνησης η αντιπαράθεση κινήθηκε στα όρια του φτηνού αμφιθεατρικού συνδικαλισμού, με κορώνες που γυρίζανε σε άλλες εποχές…
Όταν Πρωθυπουργός και αρχηγός Αξιωματικής Αντιπολίτευσης επέλεξαν το φτηνό εντυπωσιασμό από την ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση…
Όταν η Βουλή κινείται στον αστερισμό του Χαϊκάλη και του Τέρενς Κουίκ!
Όταν η βλακεία μετατρέπεται σε πολιτική τοποθέτηση!
Όταν οι εκτός Βουλής «εθνοσωτήρες» μαζεύονται σε καφέ προκειμένου να ξεκινήσουν με διαδικτυακούς φίλους, πολιτικές κινήσεις…
Όταν ο Κυβερνητικός εκπρόσωπος χρησιμοποιεί εκφράσεις του τύπου «δεν αντέχουν όλοι στα δύσκολα» για να αντιμετωπίσει την Τρίτη παραίτηση από την Κυβέρνηση σε ελάχιστες ημέρες…
Όταν αυτοαναγορευμένοι λαϊκοί δικαστές , τύπου Στρατούλη, απειλούν με αστείο τρόπο για τις αποκρατικοποιήσεις…
Όταν τα χειρότερα βρίσκονται μπροστά μας…
Το μόνο για το οποίο δεν μπορείς να είσαι αισιόδοξος είναι η πορεία της χώρας και το μέλλον του λαού της.
Η πολιτική ελαφρότητα είναι καλή για να προκαλεί αισθήματα ευθυμίας και χαλάρωσης είναι όμως ιδιαίτερα επικίνδυνη όταν συνδυάζεται με πολιτικές και κυβερνητικές ευθύνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου