Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

16 Σεπτέμβρη 1982,

Η Σφαγή στη Σάμπρα & Σατίλα...

 
Τον Ιούνη του 1982, το Ισραήλ εισβάλει στο Λίβανο.
Τον Αύγουστο του 1982,
 
  ο ισραηλινός στρατός εισβάλει στη Βηρυτό.
30 Αυγούστου,
οι Φενταγίν με τον ηγέτη τους Γιασέρ Αραφάτ, αναχωρούν από την πολιορκημένη Βηρυτό με ελληνικά πλοία που...
διαθέτει η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου.
16 Σεπτέμβρη 1982 και ώρα 18:00,
τα ναζιστικά ισραηλινά στρατεύματα ξεκινούν τη σφαγή στη Σάμπρα και Σατίλα. Ο εγκληματίας Σαρόν καλεί τα στρατευματά του να μην μείνει κανείς ζωντανός στα δύο στρατόπεδα προσφύγων για αμάχους (παιδιά και γυναίκες).
Στις 18 Σεπτέμβρη,
η καταμέτρηση των νεκρών (μόνον γυναικόπαιδα) φθάνει τον αριθμό των 3.000.
Για τους διεθνείς οργανισμούς και σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης (12/8/1949), αυτή η ναζιστική επιχείρηση δολοφονίας γυναικών και παιδιών, προσδιορίστηκε ως 
«έγκλημα γενοκτονίας».
Ένα ακόμη έγκλημα του σιωνιστικού ναζιστικού καθεστώτος του Ισραήλ, του χωροφύλακα των ΗΠΑ στη Μ. Ανατολή, που παραμένει ατιμώρητο!
 
Εκείνες τις δύσκολες περιόδους για το Παλαιστινιακό κίνημα, ο ελληνικός λαός και ο τότε πρωθυπουργός του έδωσαν έναν μεγαλειώδη αγώνα συμπαράστασης και επαναστατικής αλληλεγγύης.
Στις 30 Αυγούστου 1982,
θα αναχωρήσει από το λιμάνι της Βηρυτού ο Γιάσερ Αραφάτ μαζί με τους Φενταγίν της επανάστασης, με ελληνικό πλοίο.
Οι μαχητές
της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, με ευθύνη του πρωθυπουργού της Ελλάδας Ανδρέα Παπανδρέου και ενάντια στους συνένοχους «πολιτισμένους» ηγέτες της δύσης, θα φθάσουν στην Αθήνα.
Οι παγιδευμένοι Φενταγίν,
χωρίς νερό, τρόφιμα και δοκιμαζόμενοι από τα φονικά όπλα των ΗΠΑ, αντιστεκόμενοι από τις 14 Ιούνη, θα βρουν την «έξοδο» και καταφύγιο στην Ελλάδα του Ανδρέα Παπανδρέου.
Από τους δυτικούς ηγέτες, μόνον ο σοσιαλιστής πρόεδρος της Ιταλίας Σάντρο Περτίνι,
παρά τις περιορισμένες αρμοδιότητες που του παρείχε το Σύνταγμα της χώρας του, θα συμπαρασταθεί στον Ανδρέα Παπανδρέου. Η Μελίνα Μερκούρη, πρωτοστάτησε κι αυτή σ’ αυτή την προσπάθεια να διασωθούν οι Φενταγίν της Επανάστασης, ορκιζόμενη «να καρφώσει την Παλαιστινικά σημαία στην Ιερουσαλήμ».
Τότε,
ο "εθνάρχης" της δεξιάς, ο Καραμανλής, συμβούλευε να μην αναμειχθούμε ως Ελλάδα, τονίζοντας στον Ανδρέα Παπανδρέου: «τα μεγάλα είναι για μεγάλους».
Κι όμως,
ο Ανδρέας Παπανδρέου υποδέχτηκε ο ίδιος τους Παλαιστίνιους αντάρτες και τον Γιάσερ Αραφάτ στο Φάληρο. Μια «υποδοχή» που γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην ελληνική σύγχρονη ιστορία.
Την ιστορία για την οποία θέλουν να μας επιβάλλουν τη λήθη…
Σ’ αυτούς την απάντηση έδινε ο Ανδρέας Παπανδρέου: Λαοί που δεν έχουν μνήμη, δεν έχουν μέλλον!
 
 Απο:Sibilla

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου