Οι προπονητές της εξέδρας κι ο κάβος…
«…Ως Πρωθυπουργός της χώρας ανέλαβα την ευθύνη για ό,τι δεν έγινε
σωστά τα δύο χρόνια της διακυβέρνησής μου. Για κάθε καθυστέρηση, λάθος ή
παράλειψη.
Ξέρω όμως ότι τη διετία 2009-2011, μέσα στις χειρότερες δυνατές συνθήκες, έγινε μια αρχή προς τη σωστή κατεύθυνση, παντού.
Σε κάθε τομέα.
Σήμερα, δεν υπάρχει θετικό αποτέλεσμα που να μην οφείλεται σε
ενέργειες που εμείς ξεκινήσαμε. Από τη μείωση των ελλειμμάτων και τη
βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της χώρας, μέχρι την αύξηση του
τουριστικού ρεύματος.
Ξέρω επίσης ότι, με στοιχειώδη ουσιαστική πολιτική συναίνεση το 2010,
όταν η χώρα βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα ή έστω αμέσως μετά τη Συμφωνία
των Βρυξελλών τον Οκτώβριο του 2011, η χώρα θα βρισκόταν σήμερα σε πολύ
καλύτερη μοίρα.
Θα είχε γλυτώσει πολλά.
Θα είχε περάσει σήμερα, ήδη, τον κάβο.
Κανονικά, σε συνθήκες στοιχειώδους πολιτικής ομαλότητας, σε λίγες
εβδομάδες θα κρινόταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για το έργο μίας τετραετίας.
Θα ήταν, είμαι σίγουρος, οι εκλογές της επόμενης ημέρας για την Ελλάδα.
Οι εκλογές της νέας σελίδας στην ιστορία της χώρας
Δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Γιατί την ώρα της ύψιστης εθνικής ευθύνης, κάποιοι σκεφτόντουσαν μόνο πώς θα αναρριχηθούν γρηγορότερα στην εξουσία.
Και κάποιοι άλλοι πώς θα τελειώνουν μια ώρα αρχύτερα με μία δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση.
Ο καθένας από αυτούς είχε τους δικούς του λόγους.
Αποτέλεσμα;
Έπληξαν τη χώρα και το δημόσιο συμφέρον.
… Τότε, η πολιτική συναίνεση για τους περισσότερους ακόμη και σε
αυτονόητα πράγματα μπροστά στον κίνδυνο εθνικής καταστροφής, ήταν
αδιανόητη.
Ήταν πιο εύκολο για πολλούς να φτιάχνουν θεωρίες συνωμοσίας παρά να στηρίξουν.
Άλλοι επέλεξαν το ρόλο του «προπονητή της εξέδρας».
Τους άρεσε για παράδειγμα, εκ των υστέρων βέβαια, το δεύτερο Μνημόνιο, αλλά όχι το πρώτο.
Λένε ότι δεν ήθελαν το πρώτο Μνημόνιο, αλλά πανηγυρίζουν για την
πρωτοφανή μείωση του πρωτογενούς ελλείμματος που οφείλεται στο πρώτο
Μνημόνιο.
Λες και τα ελλείμματα θα εξαφανίζονταν με κάποιο μαγικό τρόπο.
Λες και τα πλεονάσματα γίνονται από μόνα τους, χωρίς κόπο, χωρίς πόνο.
Τι ακούσαμε όλα αυτά τα χρόνια…
Πόσες μαγικές συνταγές που εξαφανίστηκαν κάπου γύρω στο Ζάππειο.
Το βασικό τώρα είναι ότι οι πολιτικές δυνάμεις συνεργάζονται.
Και οι στρατηγικές μας επιλογές υιοθετούνται και από αυτούς που τις κατήγγειλαν.
Ακόμα κι αν δεν έχουν το θάρρος να το πουν, αποτελεί παρακαταθήκη για τον τόπο».
Πηγή:smartpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου