ΟΚΤΏΒΡΗΣ..!!!!!!!.....

 Τον ξέρω για ευαίσθητο και για παραπονιάρη..............

Σαν παλιό καλό κρασί τούτος ο μήνας...
Ο αέρας πλημμυρίζει με το άρωμα της βρεγμένης γης...
Κάθε ανάσα του ...χάδι στην ηρεμία της θάλασσας....
Κάθε του βήμα...μια ξεθωριασμένη ανάμνηση..
Κιτρινισμένα φύλλα σκορπίζεις απ΄το στεφάνι σου εδω και εκεί...
Μια μοναδική σύνθεση χρωμάτων,ζωγραφίζει στο καμβά της φύσης.....
Ο ουρανός....στάζει δάκρυα...
Ασημένιες στάλες βροχής..πέφτουν και δροσίζουν το ξεραμένο
έδαφος....και τα σύννεφα μολυβιά...δίνουν τη δική τους νότα
σε αυτή τη φθινοπωρινή συναυλία....
Ανάμεικτα συναισθήματα μου ξυπνάς...θλίψη ...νοσταλγία ...
ποιός ξέρει..ίσως και μια ξεχασμένη Ελπίδα...