Πάει πολύ…
Ποιοι αποτολμούν την ύβρη κατά του Γ.Α. Παπανδρέου,
επί αποστασία;
Αυτοί, που βολεύονται με ένα κόμμα-μπαλαντέρ, αλλά FDP του Γκένσερ και
ανερυθρίαστα διακηρύσσουν τον «πρακτικό πραγματισμό» ως επίσημη
ιδεολογία και πολιτική αποστολή της Παράταξης;
Εμφανίζονται ως
αλληλογραφούντες και πέμπουν επιστολές, ανοικτές και κλειστές, στον
Παπανδρέου, αυτοί που υπέσκαψαν την πρωθυπουργία του, αυτοί που
διαστρέβλωσαν συνειδητά το πραγματικό νόημα του περιβόητου «λεφτά
υπάρχουν», αυτοί που κήδονται των απογόνων-και της καριέρας τους στην
καθ΄ημάς πολιτική-των πολιτικών φίλων τους…
Μπαινοβγαίνουν, κατά το
δοκούν, στην σιωπή τους αυτοί που εάν στύψεις την λογόρροια τους δεν
βγάζεις ωφέλιμο μονόστηλο ούτε για επαρχιακή εφημερίδα.
Κι ας είχαν, δεκαετίες τώρα προνομιακές σχέσεις και την προστασία ισχυρών μέσων ενημέρωσης…
Στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας φτάσαμε στο σημείο να διεκδικούν ρόλο
παιδαγωγού ενός κοσμοπολίτη Έλληνα πολιτικού, του μοναδικού πλέον που
διαθέτει ο τόπος, δομικά απαίδευτοι μικροβαλκάνιοι πολιτευτάδες.
Πτωχοπρόδρομοι της μιζέριας, κήρυκες της «ελληνικής ιδιαιτερότητας»,
ακόμη και τώρα στην χρεοκοπία, αυτάρκεις στην αλαζονεία, την έπαρση και
την αυθάδεια τους από την πολυετή συνάφεια και προστασία «κολλητών»
τής-τρομάρά της-τέταρτης εξουσίας.
Είναι αυτοί οι ίδιοι, που όταν ο
Ανδρέας, ένα μεσημέρι στο υπόγειο του Αστέρα, στο Σύνταγμα, αναφέρθηκε
σε Σαιν Σιμόν, Φουριέ και Φαβιανούς, έτρεξαν στο πιο κοντινό
βιβλιοπωλείο να ανοίξουν λεξικά…
Εχθροί, βεβαιωμένα πλέον, κάθε
μεταρρύθμισης που θίγει τους πολίτες-πελάτες τους και διαταράσσει τον
επαγγελματικό βίο τους, το βουλευτιλίκη δηλαδή, εννοούν να παραμείνει ο
Παπανδρέου σε καθεστώς ομηρίας και πάντα στο όνομα της… Παράταξης ένα
βολικό άλλοθι, ένας αποδιοπομπαίος τράγος να του φορτώνουν την εξαέρωση
του άλλοτε κραταιού Κινήματος.
Τον καλούν, και μέσω αυτού εκατομμύρια πολίτες, να αποδεχθεί την προσωπική τους ιδιοτέλεια ως δημόσια αρετή.
Έ, διάολε. Πάει πολύ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου