Και ο χρόνος τρέχει επικίνδυνα
Η χώρα χρειάζεται συμφωνία
μέσα στο επόμενο 8ήμερο για να διασφαλιστεί η συνέχιση της απρόσκοπτης
χρηματοδότησης των τραπεζών από το ευρωσύστημα.
Χωρίς συμφωνία, μπορεί
να παραταθεί για κάποιες (λίγες) βδομάδες η (ακριβή) ρευστότητα από τον
ELA, αλλά είναι σχεδόν αδύνατο να δοθεί εγκριθεί από την ΕΚΤ για έκδοση
νέων εντόκων γραμματίων (που θα αγοράζονταν αποκλειστικά από ελληνικές
τράπεζες). Το τραπεζικό πρόβλημα θα ναι το πρώτο και θα ακολουθήσουν
φυσικά κι άλλα..
Η κυβέρνηση μοιάζει εγκλωβισμένη σε μια «μάχη συμβόλων» που η ίδια
δημιούργησε, όπως έδειξαν και τα γεγονότα στο Eurogroup.
Έχουμε όλοι -και δικαίως- επικεντρωμένη την προσοχή μας στη «διαπραγμάτευση εξωτερικού» (!) αλλά το μεγάλο πρόβλημα της κυβέρνησης είναι η «διαπραγμάτευση εσωτερικού».
Έχουμε όλοι -και δικαίως- επικεντρωμένη την προσοχή μας στη «διαπραγμάτευση εξωτερικού» (!) αλλά το μεγάλο πρόβλημα της κυβέρνησης είναι η «διαπραγμάτευση εσωτερικού».
Πώς θα περάσει η όποια συμφωνία από τον Λαφαζάνη, τον Στρατούλη, τον
Καμμένο, όταν θεωρούν ότι τα ρούβλια -που δεν υπάρχουν, για όποιον
«διάβασε» σωστά τις δηλώσεις Λαβρόφ- συνιστούν μια καλή εναλλακτική
επιλογή; Είναι εμφανές -και από τις δημοσκοπήσεις και από τις
προχθεσινές συγκεντρώσεις συμπαράστασης -ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης
Τσίπρας έχει τον κόσμο με το μέρος του. Η πλειονότητα δεν είναι ακραίοι,
δεν είναι αντιευρωπαϊστές αλλά «κανονικοί άνθρωποι», μπουχτισμένοι από
το παλιό πολιτικό σύστημα, που ελπίζουν ότι η νέα κυβέρνηση θα βελτιώσει
τη ζωή τους. Προφανές είναι ότι ο λαϊκισμός και η παροχολογία του
προηγούμενου διαστήματος έχουν βοηθήσει καθοριστικά, αλλά είναι εξίσου
προφανές ότι είναι πολλοί/-ες που αισθάνονται ότι η νέα κυβέρνηση δεν
έχει τις δουλείες του «παλιού συστήματος» και θέλει ειλικρινά να
προστατέψει τα συμφέροντά τους.
Ο πρωθυπουργός καλείται σήμερα να επιλέξει στρατηγική: είτε θα
«συμμαχήσει» με αυτό το κομμάτι της κοινωνίας -που αδιαφορεί εάν θα
υπάρχει ή όχι η «κακιά λέξη» επιμήκυνση στο κοινό ανακοινωθέν, που θέλει
το ευρωπαϊκό πλαίσιο και θα στηρίξει προσπάθειες για τομές στο
εσωτερικό με στόχο μεγαλύτερη κοινωνική δικαιοσύνη- είτε θα δώσει
προτεραιότητα στις ενδοκυβερνητικές και εσωκομματικές συνιστώσες.
Το πραγματικό δίλημμα είναι αυτό: «δημόσιο συμφέρον vs συνιστώσες».
Από τις δικές του επιλογές πρωτίστως θα κριθεί εάν θα δικαιωθεί ή όχι το
σενάριο της «εξάμηνης αριστερής παρένθεσης» και όχι από τι μπορεί να
έχει στο μυαλό του ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας. Ιδού η Ρόδος ιδού και
το πήδημα, που έλεγε προεκλογικά και ο ίδιος...
πηγη: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου