Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ μας ?

ΑΠΕΡΑΝΤΗ Η ΣΟΦΙΑ 

ΤΗΣ 

ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗΣ!!!!!

Διάβαζα ότι ο Τ.Σ. Ελιοτ [Thomas Stearns Eliot, 26/9/1888 - 4//1965] ονόμαζε τον εαυτό του - με μετριοφροσύνη - "μικρό ποιητή"!

Φυσικά δεν ήταν μικρός και σήμερα θεωρείται ένα από τα πλέον δυνατά ονόματα της παγκόσμιας ποίησης.

Ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ποιητές του 20ού αιώνα και ηγετική φυσιογνωμία του μοντερνιστικού κινήματος στην ποίηση. Το 1948 βραβεύτηκε με το Νόμπελ λογοτεχνίας. Ανάμεσα στα πιο γνωστά έργα του ανήκουν το Ερωτικό τραγούδι του Τζ. Προύφροκ (1910), η Έρημη Χώρα (1922), τα Τέσσερα κουαρτέτα (1943) καθώς και τα θεατρικά έργα Φονικό στην Εκκλησιά (1935), Οικογενειακή συγκέντρωση (1939), Κοκτέιλ Πάρτι (1949), Ο σεβάσμιος πολιτικός (1958). Και τα τέσσερα θεατρικά του έχουν παρουσιαστεί και στην Ελλάδα. 

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο Έλιοτ καθόριζε τη θέση του ως εξής: "Καθολικός στο θρήσκευμα, βασιλόφρων στην πολιτική, και κλασικιστής στη λογοτεχνία". Και παραδεχόταν πως ανέκαθεν ο άνθρωπος, προπάντων στην ταραγμένη, χαώδη και αυτοκτόνο εποχή μας μόνο μια σοφία μπορεί να ελπίζει πως θα κατακτήσει "τη σοφία της ταπεινοφροσύνης που είναι απέραντη". 

Με αυτήν πεποίθηση συνδεόταν και η άποψή του ότι ο σκοπός είναι πάντα μακριά αλλά και πάντοτε ορατός. Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ μας αφηγείται για την απόγνωση του σημερινού ανθρώπου και την αποτελμάτωση του σημερινού κόσμου μέσα στην αψυχία και τον αθεϊσμό.

πηγή: Νικος Λαγκαδινος