Το Σπίτι !!!!!!

Της Μπερνάρντα Άλμπα

  Ένκε Φεζολλάρι:

 Είναι ο κόσμος μέσα στον οποίο ζούμε

 Δίψα. 

Δίψα για νερό. 

Για έρωτες και αέρα, στοργή και βλέμματα κρυμμένα πίσω από κλειστά πατζούρια. 

Φωνές, συχνά πνιγμένες στη σκόνη της Ανδαλουσίας και στο καμένο φως του ήλιου που σιγοκαίει τις ανύμφευτες ψυχές.

 Σάρκα και έρημος και η δίψα παρών. Αισθήματα και βεντάλιες, χτυπήματα κάτω από τη μέση. 

Πέπε Ρομάνο που είσαι; Περνάς και αναζωπυρώνεις τις ανέγγιχτες σάρκες, τις καρδιές κατασπαράζεις. 

Κόρες εν καμίνω για έναν Πέπε αδειανό, Μπερνάρντα λεοπάρδαλη, αδίστακτη και φόνισσα καταπίνεις γουλιά γουλιά τις κόρες σου σαν άλλη φόνισσα του Παπαδιαμάντη. 

Επιβίωση και χρήμα, άλογα και μαστίγιο, Άλμπα λεύκη μητέρα τυφλή. 

Πόνος και πείνα. Τάξη και χάος. 

Στο τέλος μια αγχόνη και ένα πένθος για όλους, για αυτά που έγιναν και αυτά που δεν θα γίνουν. 

Μαρτύριο σου λέω η ζωή. 

Αλλά εμείς πάντοτε στις ακροθαλασσιές, σε έρημα σπίτια, αναζητώντας ξένες αγκαλιές, πάντα στις πέντε το απόγευμα την ώρα που χαράζει.

 Ο Λόρκα θέλει αίμα, μαχαίρι ζητά θυσία, ταύρος, θεριό ανήμερο για να το δαμάσεις πρέπει να κοπείς.

 Να δίνεις όλο το είναι σου, τα ψέματα δεν χωρούν ο Ήλιος τα καίει, οι βεντάλιες θερίζουν, τα σκυλιά δαγκώνουν, τα κεριά δεν φτάνουν δια να φωτίσεις το σκοτάδι.

 Στα σκοτεινά ακούγονται οι αναστεναγμοί, οι πόθοι, πίσω από τις γρίλιες καρτερούν οι πιο επικίνδυνοι φόβοι μας… ο Φεδέρικο ξέρει, μόνο αυτός πως να σε βγάλει από τον Λαβύρινθο του πάθους.

 Για αυτό και ο ίδιος τουφεκίσθηκε από τους φασίστες, δεν φοβήθηκε το πρόσωπο του Τέρατος να το φτύσει.

 πηγή: timesnews.gr