Το Μαργαριτάρι !!!!

Των Τζουμέρκων!

Η Ζαμπέλα ή Ιζαμπέλα υπερτερεί απέναντι των άλλων ποικιλιών σταφιλιων για τσίπουρο !!!!

 Αυτή η φαρσοκωμωδία σχετικά με την Ζαμπέλα πρέπει επιτέλους να σταματήσει 

 Ο μύθος σχετικά με την ''απαγορευμένη" ποικιλία και το "ακατάλληλο" τσίπουρο, έχει πλέον καταρριφθεί.

 Η έλλειψη γνώσης χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται ακόμα από κάποιους με τα γνωστά αποτελέσματα.

 Η αλήθεια όμως είναι μία και μοναδική. 

 1. Η Ζαμπέλα (Vitis Lamprusca) απαγορεύεται αποκλειστικά και μόνο γιατί είναι αμερικάνικο είδος αμπέλου και όχι ευρωπαικό (Vitis Vinifera) που επιτρέπεται να καλλιεργείται ,δηλαδή θέμα καθαρά νομικό. 

 2. Το τσίπουρο από Ζαμπέλα εάν αφαιρεθούν όλα τα επιβλαβή στοιχεία π.χ. κοτσάνια, "κεφαλή" και "ουρά" του αποστάγματος,φλούδες σταφυλιών,και τηρηθούν όλα τα προβλεπόμενα μέτρα όπως απόσταξη αμέσως μετά το τέλος της ζύμωσης κ.λ.π. είναι απολύτως ασφαλές σχετικά με την περιεκτικότητα σε μεθανόλη όπως και όλα τα αποστάγματα. 

 3. Το τσίπουρο από Ζαμπέλα είναι μοναδικό όσον αφορά το άρωμα και την γεύση και υπερτερεί έναντι όλων των άλλων που παράγονται από άλλες ποικιλίες. 

 4. Η Ζαμπέλα υπερτερεί απέναντι των άλλων ποικιλιών λόγω του ότι οι ανάγκες σε φυτοπροστασία είναι σχεδόν μηδενικές και ταυτόχρονα οι αποδόσεις ανά φυτό πολλαπλάσιες 

 5. Τα συμφέροντα των βιομηχανιών ποτών είναι τεράστια και η κυκλοφορία τσίπουρου Ζαμπέλας, λόγω των παραπάνω, τα καταστρέφει 

 6. Εφόσον η ποικιλία Ζαμπέλας απαγορεύεται γιατί τα φυτώρια αμπελιού ανά την Ελλάδα εμπορεύονται κάθε χρόνο τεράστιες ποσότητες φυτών Ζαμπέλας επίσημα??? 

 7. Εαν η καλλιέργεια επιτρεπόταν έχει αναλογιστεί κάποιος από τους αρμόδιους τι έσοδα θα είχε το κράτος από την επίσημη διακίνηση τυποποιημένου (με την ένδειξη ΠΟΠ φυσικά) τσίπουρου???

Επίσης έχει αναλογιστεί κανείς το όφελος για την τοπική οικονομία και την περιοχή της Άρτας γενικότερα??

 Η Ζαμπέλα είναι αιχμάλωτη της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας 

 Η Ζαμπέλα ή Ιζαμπέλα όπως είναι το πλήρες όνομα της, είναι η κυριότερη ποικιλία αμπέλου της ευρύτερης περιοχής των Τζουμέρκων.

Το επιστημονικό της όνομα είναι Vitis Lamprusca και ανήκει στα αμερικάνικα είδη αμπέλου που γενικά χρησιμοποιούνται ως υποκείμενα και όχι σαν καλλιεργούμενα είδη όπως αυτά της ευρωπαικής αμπέλου Vitis Vinifera.

 Στην Ελλάδα απαντάται κατά κύριο λόγο στην περιοχή της Άρτας και δευτερευόντως στο Πήλιο και στο Άγιο Όρος.

Στην περιοχή της Άρτας βρίσκεται κυρίως στην ορεινή ζώνη αλλά και μεμονωμένα στον κάμπο.

Η ποικιλία παρουσιάζει εξαιρετικές ιδιότητες που την κάνουν να ξεχωρίζει με διαφορά από τις υπόλοιπες.

Δίνει πολύ μεγάλες αποδόσεις καθώς κάθε φυτό μπορεί να δώσει μέχρι και 100 κιλά σταφύλια. 

 Επίσης είναι η μοναδική ποικιλία που παρουσιάζει ανθεκτικότητα στις δύο σημαντικότερες ασθένειες του αμπελιού τον περονόσπορο και το ωίδιο γεγονός που μηδενίζει τις ανάγκες σε φυτοπροστασία.

Τέλος παράγει με διαφορά το καλύτερο ποιοτικά τσίπουρο από κάθε άλλη ποικιλία με χαρακτηριστικό άρωμα και γεύση. Νομοθετικά, δεν αναγνωρίζεται στα καλλιεργούμενα είδη του αμπελιού λόγω της προέλευσης της και ως εκ τούτου η Ευρωπαική Ένωση δεν επιτρέπει την καλλιέργεια της, με σκοπό την παραγωγή κρασιού η άλλων προϊόντων.

 Αυτός είναι και ο λόγος που μέχρι σήμερα δεν εχει γίνει και τυποποίηση και συσκευασία τσίπουρου που παράγεται σε μεγάλες ποσότητες σε όλα τα Τζουμέρκα.

Αυτή η πραγματικότητα δεν επιτρέπει κατα συνέπεια και την καλλιέργεια της σε μεγάλες εκτάσεις . 

 Επιπλέον πρόβλημα θεωρείται η αυξημένη παρουσία ''ξυλοπνεύματος" δηλαδή μεθανόλης, προερχόμενο από το κοτσάνι του σταφυλιού,αλλά αυτό πλέον με την χρήση σύγχρονων σταφυλοπιεστηρίων που τα απομακρύνουν από το αρχικό στάδιο του πατήματος, πλέον δεν υφίσταται. 

 Δυστυχώς κανένας από τους παράγοντες της Άρτας όλα τα προηγούμενα χρόνια δεν διεκδίκησε με νομικές πρωτοβουλίες και επιχειρήματα την κατ' εξαίρεση αδειοδότηση για καλλιέργεια και εκμετάλλευση των προϊόντων της. 

 Εάν αυτό συνέβαινε τότε είναι βέβαιο ότι θα γινόταν μια μικρή οικονομική "επανάσταση" σε όλη την περιοχή καθώς θα ήταν βασική πηγή εισοδήματος για τους κατοίκους λόγω των παραπάνω πλεονεκτημάτων της ποικιλίας. 

 Σημειωτέον δε ότι από το 2011 το ηπειρώτικο τσίπουρο που παράγεται στην Ήπειρο απο ποικιλίες εκτός της ζαμπέλας έχει πάρει την ένδειξη Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη (ΠΓΕ). Το όλο θέμα είναι καθαρά νομικό και θα μπορούσαν οι διοικούντες να διεκδικήσουν τις όποιες πιθανότητες να λυθεί το όλο θέμα που πραγματικά αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη ενός τομέα που θα μπορούσε να φέρει θεαματικά οικονομικά αποτελέσματα στην περιοχή. 

 Γιώργος Ζορμπάς Γεωπόνος