Ημέρα Κακοποίησης...

Των γυναικών.... 

 Σπάστε τα δεσμά βία, κακοποίηση , απομόνωση, αμφιβολία, φόβος, αβεβαιότητα ........

 Και πολλές άλλες λέξεις που κρύβουν 

φρίκη και ένοχα μυστικά.... 

Κι όμως συμβαίνει... 

Συμβαίνει στο σπίτι μας, στον διπλανό 

μας , στην περιοχή μας. 

Συμβαίνει γύρω μας αλλά τις περισσότερες φορές το προσπερνάμε αδιαφορώντας γιατί πολύ απλά δεν μας αφορά άμεσα.

Κάποια στιγμή όμως ίσως έρθουμε αντιμέτωπες και τότε θα κατανοήσουμε τη θέση όλων όσων υπέστησαν αυτή τη δοκιμασία.

 Το γεγονός ότι εθελοτυφλούμε μπροστά στην οποιαδήποτε μορφή βίας , το γεγονός ότι προσποιούμαστε την ευτυχία, το γεγονός ότι παραγκωνίζουμε τον εαυτό μας , το γεγονός ότι θάβουμε στην ψυχή μας τη θλίψη μας πρέπει να σταματήσει. 

Πρέπει να σηκώσουμε το ανάστημά μας, πρέπει να πιστέψουμε στον εαυτό μας , πρέπει να αφήσουμε την αξιοπρέπειά μας ελεύθερη , πρέπει να σπάσουμε τα δεσμά. 

 Δεν μπορεί , σήμερα , η γυναίκα, το σύμβολο της γέννησης να υποτιμάται και να εξευτελίζεται.

 Δεν μπορεί να ανέχεται και να αυτοτραυματίζεται. 

Δεν μπορεί να παραγκωνίζεται και να αδυνατεί να σηκωθεί. 

Κι όμως.... 

Τα στοιχεία είναι ανατριχιαστικά.

 Σχεδόν μία στις τρεις γυναίκες έχει υποστεί κάποιου είδους μορφής βίας. 

Είτε στο οικογενειακό περιβάλλον , είτε στον εργασιακό τομέα, είτε στον κοινωνικό περίγυρο. 

Η βία σε όποια μορφή της δεν έχει να κάνει με το μορφωτικό και κοινωνικό επίπεδο, δεν είναι μόνο σωματική αλλά και λεκτική. 

Η βία μπορεί να λάβει 3 βασικές μορφές.

 Τη ψυχολογική βία που περιλαμβάνει την εξύβριση, τη λεκτική κακομεταχείριση, την πρόκληση φόβου και ψυχολογικής εξάρτησης λόγω ταπείνωσης, την οικονομική στέρηση και το συνεχή και συστηματικό έλεγχο της κοινωνικής ζωής του άλλου. 

Τη σωματική βία που αφορά πράξεις που γίνονται με πρόθεση να προκαλέσουν πόνο ή τραυματισμό και έχει διακυμάνσεις από το «απλό χαστούκι» μέχρι το σοβαρό τραυματισμό ή και την απόπειρα ανθρωποκτονίας.

 Η τρίτη μορφή κακοποίησης είναι η σεξουαλική, η οποία αφορά τον εξαναγκασμό σε σεξουαλική συνεύρεση και συνήθως η μορφή αυτή πλαισιώνεται από τις δύο παραπάνω μορφές, δηλαδή τη σωματική και τη ψυχολογική βία.

 Στην κακοποίηση υπάρχει ένας φαύλος κύκλος βίας στην ολοκλήρωση του οποίου η γυναίκα βιώνει τη διαδικασία της θυματοποίησής της.

 Ας πάψουμε να είμαστε θύματα κι ας προβάλλουμε τα πιστεύω μας . 

Ας πιστέψουμε στον εαυτό μας και στις δυνάμεις μας.

 Ας εμπιστευτούμε τη φύση μας και το φύλο μας.

 Ας μιλήσουμε κι ας προσπαθήσουμε να διαχειριστούμε την ισορροπία μας. 

 Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είμαστε γυναίκες. 

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε τη δύναμη. 

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είμαστε αλληλέγγυες. 

 Επιβάλλεται να πιέσουμε την πολιτεία να σκύψει πάνω στο πρόβλημα , να νομοθετήσει ώστε να υπάρξει προστασία και διασφάλιση απορρήτου. 

Επιβάλλεται να ενισχυθούν οι υπάρχουσες δομές και να διευρυνθούν, να αρχίσει μια καμπάνια ενημέρωσης των γυναικών ώστε να ληφθεί μέριμνα για την εξάλειψη του φαινομένου. 

 Είναι καιρός να ολοκληρωθεί η προσπάθεια που άρχισε από το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου, με την αναγνώριση της ισότητας των δύο φύλων. 

Η μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη υποστήριξε αυτή την προσπάθεια και στα χρόνια που κυβέρνησε δημιούργησε το πλαίσιο πάνω στο οποίο οικοδομήθηκε μια σειρά προσπαθειών προστασίας του γυναικείου φύλου. 

 Ας παλέψουμε λοιπόν για το αυτονόητο: 

Ας παλέψουμε για μια ισότιμη κοινωνία.

 Ας παλέψουμε για την αξιοπρέπειά μας και την ψυχική μας ισορροπία! 

Ας βάλουμε τέλος στη ζωώδη αντιμετώπισή μας.

 Άρθρο μου: Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κακοποίησης των γυναικών....

 Πηγή: Frangi Samarina