Είναι σαν την αναπνοή....!!
Δεν ξέρει τίποτα από ευτυχία.
Όλα αυτά που είναι σπουδαία για την ανθρώπινη ύπαρξη και τη ζωή είναι υποκειμενικά, όχι αντικειμενικά.
Αυτά δίνει μια πιεστική ανάγκη να γεμίσεις το άδειο εσωτερικό σου με οτιδήποτε σκουπίδι.
Υπάρχουν άνθρωποι που το γεμίζουν με δανεισμένη γνώση.
Υπάρχουν άνθρωποι που το γεμίζουν με επιβεβλημένα από τον εαυτό τους βασανιστήρια και γίνονται άγιοι.
Υπάρχουν άνθρωποι που ζητιανεύουν να γίνουν πρωθυπουργοί, να γίνουν πρόεδροι.
Παντού, οι κενοί άνθρωποι έχουν τρομερή ανάγκη να εξουσιάσουν τους άλλους.
Αυτό τους δίνει την αίσθηση πως δεν είναι κενοί.
Ασφαλώς, ο άρρωστος χρειάζεται φροντίδα, μα δεν χρειάζεται αγάπη.
Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό, επειδή ο χριστιανισμός το έχει κάνει σχεδόν συμπαντική αλήθεια, ότι το να αγαπάς τον άρρωστο είναι το πιο θρησκευτικό, το πιο πνευματικό πράγμα.
Είναι όμως απολύτως εναντίον της ψυχολογίας και εναντίον της φύσης.
Τη στιγμή που αγαπάς τον άρρωστο, δεν τον βοηθάς να συνέλθει από την αρρώστια του, επειδή όταν είναι υγιής δεν τον αγαπάει κανένας.
Η αρρώστια είναι μια καλή δικαιολογία για τους άλλους, για να τους προκαλέσει να τον αγαπήσουν.
Μπορεί να το έχεις δει, αλλά μπορεί και να μην το έχεις σκεφτεί.
Η σύζυγος δουλεύει όλη μέρα, απολύτως υγιής, αλλά όταν Βλέπει από το παράθυρο ότι έρχεται στο σπίτι ο σύζυγος, αμέσως πηγαίνει στο κρεβάτι και κάνει την άρρωστη.
Αν δεν κάνει την άρρωστη, ο σύζυγος δεν θα της δείξει αγάπη.
Αν όμως έχει πονοκέφαλο, ο σύζυγος κάθεται πλάι της, της τρίβει το κεφάλι και της λέει γλυκόλογα.
Απλώς δοκίμασε να περπατάς πάρα πολύ αργά και θα εκπλαγείς:
Μια καινούργια ποιότητα επίγνωσης συμβαίνει στο σώμα.
Τρώγε αργά και θα εκπλαγείς από τη μεγάλη χαλάρωση που θα νιώσεις.
Κάνε το κάθε τι αργά, ώστε να αλλάζουν τα παλιά μοτίβα, ώστε να βγεις από τις παλιές συνήθειες.
Με τον ολοκληρωμένο άνθρωπο να έρχεται, θα υπάρξει ένα διαφορετικό είδος κοινωνίας, που θα είναι μη φιλόδοξη, αλλά τρομερά χαρούμενη, χωρίς σπουδαίους ανθρώπους.
Μπορεί να μην το έχεις σκεφτεί ποτέ:
Οι σπουδαίοι άνθρωποι υπάρχουν μόνο επειδή εκατομμύρια άνθρωποι δεν είναι σπουδαίοι.
Διαφορετικά, ποιος θα θυμόταν τον Γκωτάμα Βούδα;
Οι άνθρωποι προσπαθούν να κόψουν το κάπνισμα, αλλά δεν τα καταφέρνουν, επειδή αυτό που χρειάζεται είναι να αλλάζουν τις αιτίες που τα προκαλούν.
Το τσιγάρο σε βοηθά να είσαι απασχολημένος, οπότε καλύπτεται η νευρικότητα σου.
Μην προσπαθείς, λοιπόν, να το κόψεις, γιατί θα νιώθεις νευρικότητα.
Εδώ και χρόνια, πρότεινα στους σαννυάσιν μου μια πολύ απλή μέθοδο, η οποία τους έκανε στην αρχή να γελάσουν.
Όταν όμως τη δοκίμασαν, είδαν πως είχε εξαιρετικά αποτελέσματα!
Πάρε ένα μπιμπερό, γέμισε το με ζεστό γάλο και τη νύχτα,
όταν δεν σε βλέπει κανείς, κάτω από τις κουβέρτες σου, απόλαυσε το ζεστό γάλα.
Θα σου δώσει μια καλή τροφή πριν κοι-μηθείς και την επόμενη μέρα, δεν θα έχεις τόσο μεγάλη ανάγκη για τσιγάρο.
Και θα εκπλαγείς.
Σιγά-σιγά, η ανάγκη για κάπνισμα εξαφανίζεται, επειδή η βασική ανάγκη, η οποία είχε μείνει στη μέση, έχει εκπληρωθεί.
Δεν είσαι πια παιδί, έχεις ωριμάσει.
Έτσι, το τσιγάρο εξαφανίζεται.
Δεν μπορείς να το σταματήσεις.
Πρέπει να κάνεις σαν υποκατάστατο κάτι που να είναι αβλαβές, που να είναι υγιεινό και όταν ωριμάσεις, το κάπνισμα κόβεται από μόνο του.
Η επιθυμία λειτουργεί σαν προϋπόθεση
για την ευτυχία σου,
"Θα είμαι ευτυχισμένος αν αποκτήσω
αυτή τη γυναίκα, αυτό το σπίτι,
αυτό το αυτοκίνητο."
Έτσι, η εκπλήρωση της επιθυμίας γίνεται προϋπόθεση της ευτυχίας σου.
Στην πραγματικότητα, αυτό που κάνεις είναι να βάζεις άχρηστα εμπόδια ανάμεσα
σ' εσένα και την ευτυχία σου.
Πρώτα βάζεις την προϋπόθεση:
"Θα είμαι ευτυχισμένος αν συμβεί αυτό."
Όσο πιο δύσκολος είναι ο στόχος, τόσο περισσότερο ενθουσιάζεσαι, τόσο περισσότερο σε προκαλεί.
Την ημέρα όμως που εκπληρώνεται
η επιθυμία, αισθάνεσαι ανακούφιση.
Τώρα έχεις το αποτέλεσμα μέσα στα
χέρια σου και αισθάνεσαι όμορφα,
επειδή έχεις ανακουφιστεί.
Στην πραγματικότητα, αυτό που σε κάνει
να νιώθεις όμορφα δεν είναι η ίδια η επίτευξη της επιθυμίας - επειδή πολύ σύντομα θα έρθει μια άλλη επιθυμία ως υποτιθέμενη προυπόθέση για την ευτυχία σου - αλλά η ανακούφιση που αισθάνεσαι, επειδή τέλειωσε η αγωνία, ο πυρετός, ο πόνος που εσύ ο ίδιος προκάλεσες.
Και πόσο κρατάει αυτή π υποτιθέμενη ευτυχία που νιώθεις, από την επίτευξη της επιθυμίας σου;
Μόνο λίγες στιγμές κι ύστερα αρχίζεις να διψάς για κάτι άλλο.
Αυτός είναι ο ορισμός του αληθινά ευτυχισμένου ανθρώπου. Αληθινά ευτυχισμένος άνθρωπος είναι εκείνος που δεν ξέρει τίποτα για την ευτυχία, που δεν έχει ακούσει τίποτα για αυτήν, που είναι τόσο ευτυχισμένος, που πώς μπορεί να ξέρει τι είναι ευτυχία;
Μόνο οι δυστυχισμένοι άνθρωποι λένε:
"Είμαι ευτυχισμένος.
Τα πράγματα πηγαίνουν πολύ κυλά!"
Αυτοί είναι δυστυχισμένοι άνθρωποι.
Ο ευτυχισμένος άνθρωπος δεν ξέρει τίποτα από ευτυχία.
Είναι σαν την αναπνοή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου