ΟΥΔΕΙΣ:

 ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ 

Άρθρο: Στεφάνου Φαρατζή..

 Οι καθημερινές και χωρίς ντροπή αντεγκλήσεις 

Με αποδέκτες τους ανήμπορους και υπό ομηρία λόγω covid πολίτες της χώρας μας, για το ποιος φταίει περισσότερο ή λιγότερο και η ηλεκτρική ενέργεια από κοινωνικό αγαθό έγινε ακριβοθώρητο αγαθό, το οποίο διαχειρίζεται μια ομάδα μετρημένων στα δάχτυλα μέσα από το χρηματιστήριο ενέργειας, με οδήγησαν στην απόφαση να καταθέσω με σεβασμό, μερικά ιστορικά αλλά τόσα επίκαιρα γεγονότα.

 Γεγονότα τα οποία θα βοηθήσουν για να μάθουν οι νεότεροι και να θυμηθούν οι παλαιότεροι, τι προηγήθηκε όλα αυτά τα χρόνια και αυτό το τόσο απαραίτητο για τη ζωή κοινωνικό αγαθό έγινε το μέσο για να γίνουν κάποιοι πλουσιότεροι εις βάρος του ελληνικού λαού.

 Να μάθουν ότι από την ίδρυση της ΔΕΗ το 1950, η οποία προέκυψε από την εξαγορά μικρών και μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων για να υπηρετήσει αυτόν το κοινωνικό σκοπό, ποτέ δεν έπαψε να είναι ο στόχος του ντόπιου και όχι μόνο κεφαλαίου.

 Η πρώτη οργανωμένη προσπάθεια για την επίτευξη της διάλυσης της, που έγινε από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το 1993, απετράπει από την συντονισμένη και σθεναρή αντίδραση του συνδικαλιστικού κινήματος και των κοινωνικών φορέων.

 Ήταν τότε που κάποιοι από εμάς φυλακίστηκαν για την συνδικαλιστική δράσης τους σε αυτά τα γεγονότα.

 Η δεύτερη προσπάθεια διάλυσης της, επιχειρήθηκε από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Σημίτη, η οποία εφαρμόζοντας το Ν.2084/92 άρθρο 46 που είχε ψηφίσει η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και βοηθούμενη τότε από την τότε πλειοψηφία της Διοίκησης της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ (παρά την αντίδραση των πρωτοβάθμιων συλλόγων και μελών του ΔΣ ΓΕΝΟΠ) δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την χωρίς επιστροφή διάλυση της. Τα ανταλλάγματα αυτής της συναλλαγής ήταν ο Ν.2773/99 άρθρο 34.

 Με αυτό το Νόμο απάλλαξαν την ΔΕΗ από τα ενσωματωμένα περιουσιακά στοιχεία των εργαζομένων και συνταξιούχων της, ύψους 1,5 τρισ. Δρχ (υπολογισμένο από την εταιρεία WYATT κατ’ εφαρμογή του Ν.2084/92 άρθρο 22 παρ.3). Έτσι απαλλαγμένη η ΔΕΗ οδηγήθηκε στο χρηματιστήριο το 2001 με μετοχικό κεφάλαιο 1 τρις. Δρχ που υπολειπόταν κατά πολύ της πραγματικής αξίας της.

 Ο δρόμος πλέον είχε ανοίξει για τα επόμενα βήματα προς την διάλυσης της. Βήματα όπως ο αποκλεισμός της από την εγκατάσταση Αιολικών πάρκων (παρότι ήταν μεταξύ των πρώτων παγκοσμίως σε παραγόμενη Ηλεκτρική ενέργεια από Αιολικά πάρκα), την ίδια στιγμή την υποχρέωναν να αγοράζει την παραγόμενη από ΑΠΕ ενέργεια των ιδιωτών παραγωγών σε τιμές πολλαπλάσιες από την τιμή που πούλαγε στους ίδιους και στους καταναλωτές της. 

Κάποιοι θα θυμούνται την κάθοδο ‘’επενδυτή’’ σε Α/Γ στο Β. Αιγαίο και τους αγώνες που δώσαμε στα Δημοτικά Συμβούλια για τα αυτονόητα... 

Αγώνες δώσαμε και από άλλα μετερίζια για να εξαιρεθούν τα νησιά από την απελευθέρωση ενέργειας όπως έγινε σε άλλα ευρωπαϊκά νησιά με ότι αυτό θα βοηθούσε σε αυτό που συμβαίνει σήμερα. 9/5/22, 9:39 μ.μ. 

ΟΥΔΕΙΣ … 2/2 Αναμενόμενο και πολύ εύκολο ήταν το τελείωμα όλου του εγχειρήματος να γίνει από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, η οποία εφαρμόζοντας τους νόμους Ν.4425/16 άρθρο 7 όπως αναριθμήθηκε με το άρθρο 77 του Ν.4512/18 και τα άρθρα 73-95 που είχε ψηφίσει η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα για την θεσμοθέτηση του χρηματιστηρίου ενέργειας. 

Για την πλήρη εφαρμογή του σχεδιασμού προσελήφθη ‘’ειδικός επιστήμονας’’ ο οποίος ανέλαβε την διεκπεραίωση του.

 Αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΗ με αποκλεισμό του Δημοσίου, έτσι έγινε κατορθωτό να πέσει το ποσοστό της ΔΕΗ στο 34%.

 Πώληση του 49% του ΔΕΔΔΗΕ σε Αυστραλιανά κεφάλαια με ρήτρα την είσπραξη 90 εκατομμύριων ευρώ ανεξαρτήτου συγκυρίας. Δανειοδότηση της ΔΕΗ με ρήτρα άνθρακα που προβλέπουν ποινές μέσα από την αύξηση των επιτοκίων δανεισμού σε περίπτωση επιστροφής στο λιγνίτη.

 Για το τέλος έμεινε η απολιγνιτοποίηση για να μπορεί χωρίς ανταγωνισμό να είναι μόνο του το φυσικό αέριο στο χρηματιστήριο ενέργειας και κατ’ επέκταση να χρησιμοποιείται η οριακή τιμή συστήματος ή ρήτρα αναπροσαρμογής.

 Έτσι με προμετωπίδα το περιβάλλον και τις αδιευκρίνιστες στην εφαρμογή ευρωπαϊκές οδηγίες, προχώρησαν στην άμεση απολιγνιτοποίηση της χώρας μας, εν αντιθέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έδωσαν παράταση στις λιγνιτικές Μονάδες τους πέρα του 2030.

 Όσο για τους ακριβούς ρύπους που επικαλέστηκαν των λιγνιτικών μονάδων, οι ίδιοι ούτε καν αντέδρασαν στον ανορθόδοξο τρόπο μέτρησης τους (δέχθηκαν να μετριούνται οι ρύποι των λιγνιτικών μονάδων με βάση την ποσότητα του λιγνίτη που καταναλώνουν, ανεξάρτητα εάν είναι παλαιάς ή νέας τεχνολογίας) παρότι κατάπιαν τη γλώσσα τους, όταν αποφασίστηκε η ένταξη των πυρηνικών εργοστασίων στην πράσινη ενέργεια, που σε λίγο καιρό θα έχουμε και στη γειτονιά μας.

 Για να μην υπάρχει επιστροφή λειτουργίας των λιγνιτικών Μονάδων υποχρέωσαν τους εργαζόμενους στις λιγνιτικές μονάδες και τα ορυχεία να συνταξιοδοτηθούν μέσω εθελούσιων παραιτήσεων.

 Επειδή όλα δεν έρχονται πάντα όπως τα σχεδιάζουμε, τώρα τρέχουν όλοι μαζί να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα τα οποία δυστυχώς για άλλη μια φορά θα κληθεί να ακριβοπληρώσει ο ελληνικός λαός, όπως χρυσοπληρώνει τις υπηρεσίες των ειδικών επιστημόνων.

 Τα συμπεράσματα δικά σας...!!

Πηγή : Του Στέφανου Φαρατζή