Αφιέρωμα:

Σάκης Καράγιωργας:

Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία

Είναι που επαναφέρουν στο παρόν ανθρώπους, που μέσα από πράξεις μοιραίες για τη ζωή τους, έγιναν κοινωνικό αρχέτυπο.

Ανθρώπους που υπερασπίστηκαν τη Δημοκρατία, την Παιδεία και τις Ελευθερίες σε μαύρες εποχές.

Ο Σ. Καράγιωργας, καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ήταν ένας από αυτούς.

Με την επιβολή της χούντας η ανάγκη γίνεται ιστορία. Ο Καράγιωργας μπαίνει έμπρακτα στον αντιδικτατορικό αγώνα, με πλήρη επίγνωση προς τα που οδεύει. 

Και «μένει συνεπής ως τα άκρα του», θυσιάζοντας το δεξί του χέρι, την υγεία του και χρόνια από την προσωπική του ελευθερία. Βασανίζεται, βγάζει χρόνο σε σκληρές φυλακές που έχουν πια καταργηθεί, κάνει επανειλημμένες απεργίες πείνας κι αντέχει όπως και οι άλλοι συναγωνιστές της γενιάς του. Κι όταν έρχεται η μεταπολίτευση συνεχίζει να διδάσκει πολιτικό ήθος, με τρόπους που ταίριαζαν στη σκέψη και στον χαρακτήρα του.

Η απολογία του στο Έκτακτο Στρατοδικείο που δικάζει 35 μέλη της Δημοκρατικής Άμυνας (η πρώτη μεγάλη δίκη με κατηγορούμενους επιφανείς προσωπικότητες του αστικού κοινωνικο-πολιτικού χώρου της Ελλάδας) θεωρείται κορυφαία. Με κορμί που φέρει τα ίχνη του μαρτυρίου από τη βόμβα που εξερράγη στα χέρια του, υψώνει ανάστημα και δίνει μια εξήγηση που έρχεται να γκρεμίσει συθέμελα τη λογική της Αριστείας που διέπει τον σημερινό Μητσοτάκη:

«Αυτός ο λαός έκανεν πολλάς θυσίας και δαπάνας χάριν εμού. Με εσπούδασεν εις τα ελληνικά πανεπιστήμια, με έστειλεν με υποτροφίαν δι’ ανωτέρας σπουδάς εις το εξωτερικόν, με έκανεν καθηγητήν ανωτάτης σχολής και ανώτατον κρατικόν λειτουργόν. Δι’ όλας αυτάς τας θυσίας τι ζητεί ως αντάλλαγμα από εμέ ο ελληνικός λαός και η πατρίς; Τι ζητεί από όλους τους πνευματικούς ανθρώπους; Δύο μόνον πράγματα. Να προσφέρουν τας επιστημονικάς των υπηρεσίας και να είναι οι θεματοφύλακες των ηθικών και πνευματικών αξιών του ελληνικού λαού. Είχα υποχρέωσιν, επομένως, κύριοι στρατοδίκαι, να εξοφλήσω αυτό το μεγάλο χρέος μου, ακόμη και αν παρίστατο ανάγκη να δώσω και την ζωήν μου…».

Με αυτά του τα λόγια ξεκαθαρίζει δια παντός ότι αν είσαι πραγματικά Άριστος, αυτό που εισπράττεις δεν είναι κάτι αποκλειστικά δικό σου και το επιστρέφεις στο πολλαπλάσιο στην κοινωνία των ανθρώπων που σου το προσέφερε. Δεν το κρατάς σαν ατομικό προνόμιο. Αυτή η αλήθεια δεν ξεγυμνώνει μόνο τον πρωθυπουργό αλλά και τους σημερινούς καθηγητές των ΑΕΙ που τον σιγοντάρουν.

Η Αλητεία

Από την πρώτη στιγμή της σύλληψής του, αν και σωματικό ράκος, αντιδρά στην απομόνωση και μαθαίνει μετά κόπου να γράφει με το αριστερό του χέρι.

Κατά τη διάρκεια παραμονής του στην ασφάλεια, οι βασανιστές του επιδιώκουν και την ταπείνωσή του. Ανάμεσα στα οδυνηρά που του κάνουν, του αδειάζουν στο κεφάλι ένα πτυελοδοχείο με τα φλέματά τους.

Την πρακτική εξευτελισμού της ανθρώπινης προσωπικότητας, το καθεστώς Μητσοτάκη, με τα χουντικά του σταγονίδια αλαμπατσέτα, την ασκεί επάνω μας.

Με πρωθυπουργικά διαγγέλματα, με σχολιασμούς και δηλώσεις κυβερνητικών εκπροσώπων, με αρθρογραφία των δημοσιογράφων της λίστας Πέτσα.

Ενώ με τις επισυνδέσεις, η εφημερίδα New York Times γράφει πλέον απερίφραστα: το σκάνδαλο θυμίζει τα χρόνια της χούντας. Το πτυελοδοχείο γεμίζει…

Η Ανώτατη Παιδεία

Η πολιτική σθεναρότητα του Καράγιωργα συνεχίζεται και μεταδικτατορικά. Από την πανεπιστημιακή του θέση συμμετέχει καταλυτικά σε συγκρούσεις, με επίκεντρο την αναβάθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης και τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου οργάνωσης και λειτουργίας της.

Αγωνίζεται για τον εκδημοκρατισμό της Ανώτατης Παιδείας και τη σύνδεσή της με την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας. Πιστεύει πως αυτή μπορεί να αποτελέσει δυναμικό στοιχείο της κοινωνικής αλλαγής.

Όλη του την αγάπη προς την Ανώτατη Παιδεία και τους φοιτητές, την εκφράζει διεκδικώντας ποιοτική αναβάθμιση των σπουδών. Προτείνει να δημιουργηθούν ευέλικτα και σύγχρονα προγράμματα, προσαρμοσμένα στην εξειδίκευση και εξέλιξη της κάθε επιστήμης. Μαζί με άλλους πανεπιστημιακούς, αγωνίζεται για τη δημιουργία ενός συστήματος συγχρόνων βιβλιοθηκών και οικονομικών παροχών προς τους σπουδαστές, ώστε να προμηθεύονται τα απαραίτητα επιστημονικά βοηθήματα και να χρησιμοποιούν δημιουργικά τις βιβλιογραφίες.

Συγκρίνοντας το όραμα του καθηγητή Καράγιωργα με το όργιο επίθεσης μίσους προς τα ΑΕΙ, από το τραγικό δίδυμο Αρίστων «Μητσοτάκης-Κεραμέως», βλέπουμε πεντακάθαρα ότι στο άρθρο 16, παράγραφος 4 του ελληνικού συντάγματος καθαρίζουν, σαρκαστικά, τις σόλες των παπουτσιών τους. Το παιδί από το Περιστέρι πρέπει και θα μείνει ψυκτικός.

Πως η ιστορία γίνεται σιωπή

Συχνά πυκνά ο Μητσοτάκης, μας εγκαλεί να τελειώνουμε με τους πολιτικούς μας συναισθηματισμούς και να προσαρμοστούμε. Μας ειρωνεύεται λέγοντας ότι δεν έχει αξία ένας νέος να μαθαίνει την ιστορία του Λαμπράκη και ο φόρος τιμής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, το αποκορύφωμα του αντιδικτατορικού αγώνα, είναι πασέ.

Στην ουσία ζητά από την ιστορία να σιωπάσει. Όμως η ιστορία δεν θάβεται μήτε σωπαίνει. Είναι εδώ, παρούσα και μας απευθύνεται.

Γι΄αυτό, η σημερινή αναφορά στον Σάκη Καράγιωργα εστιάζει σε τρία ζητήματα, ενδεικτικά για το πόσο έχει υποχωρήσει η χώρα σε πολιτικές ιδέες, κοινωνικές αξίες και συνταγματικές κατακτήσεις.

Κατά τ΄ άλλα, το σκάνδαλο υποκλοπών ως φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται και λάμπει από μέσα η φυλακή…

Πηγή: koutipandoras.gr