Η Κρυμμένη :

Όμορφιά..!!

Της δημιουργίας του σταφυλιού..!!

Η ομορφιά του σταφυλιού δεν προκύπτει μόνο από τη μαγευτική πρόσληψή του από τις αισθήσεις μας αλλά και από την επίγνωση των πολλών θαυμάτων της δημιουργίας του και από τη βαθιά συνειδητοποίηση ότι η φαντασίωσή μας, που θα βρει το σκίρτημά της από ένα ποτήρι κρασί, θα έχει αγγίξει την αρχέγονη εστία του Σύμπαντος...

Λίγο πολύ ξέρουμε το πώς δημιουργούνται τα σταφύλια. Ξέρουμε το παιχνίδι των εποχών με τους κύκλους της φύσης και των αμπελιών. 

Και ίσως να αρκεί η παρατήρηση όλων των γεγονότων από τα ξερά κλήματα, στη βλάστησή τους, στο ξεπέταγμα των σταφυλιών και στην ωρίμανσή τους και τελικά στο πέσιμο των φύλλων στη φθινοπωρινή επίσκεψη, και ξανά από την αρχή.

Αν όμως ξέραμε και σε βάθος όλο αυτό το φαινομενικό και όμορφο κόσμο της δημιουργίας των σταφυλιών, η απορία μας και ο θαυμασμός μας θα άγγιζαν τη μορφή των ανησυχιών της τέχνης και της ποίησης. Και να γιατί. Τα σταφύλια δεν είναι δημιουργήματα γενικά μόνο του αμπελιού.

Χρειάζεται το νερό και αρκετά χημικά στοιχεία από το έδαφος. Χρειάζεται το φως, για να γίνει η φωτοσύνθεση, που αποτελεί και την αέναη εισαγωγή δωρεάν και άφθονης ηλιακής ενέργειας. Χρειάζεται το γενετικό υλικό και ένας πολύπλοκος βιολογικός και χημικός μεταβολισμός του φυτού. Χρειάζονται αρκετά χημικά στοιχεία: ο άνθρακας, το οξυγόνο, το υδρογόνο, το άζωτο, ο φωσφόρος κλπ, ένζυμα επί ενζύμων κλπ. Χρειάζονται και τα σωματίδια που συγκροτούν τα άτομα αυτών των χημικών στοιχείων…

Και πού και πότε δημιουργήθηκε όλη αυτή η χημική βάση του κλήματος, των φύλλων και του κορμού, των βλαστών και των σταφυλιών; Το φως του ήλιου αποτελείται από τα άυλα σωματίδια, τα φωτόνια, που παράγονται στον πυρήνα του Ήλιου ως σωματίδια φοβερά υψηλής ενέργειας (αλλά και φονικής δράσης για κάθε μορφή ζωής) και κάνουν εκατομμύρια χρόνια για να φτάσουν στην επιφάνειά του και σ’ αυτό το ταξίδι τους έχουν μεταμορφωθεί σε άκακα φωτόνια μικρότερης ενέργειας και σε οκτώ περίπου λεπτά φτάνουν στη Γη και βομβαρδίζουν τα μόρια της χλωροφύλλης των φύλλων των κλημάτων, για να συμβάλλουν αποφασιστικά στη δημιουργία των σταφυλιών.

Τα άλλα υποατομικά σωματίδια των χημικών στοιχείων έχουν παραχθεί λίγο μετά το Big Bang και έκτοτε ταξιδεύουν σ’ όλο το Σύμπαν δημιουργώντας άτομα, μόρια, μακρομόρια, κύτταρα, οργανισμούς, το ίδιο το φαινόμενο της ζωής και όλο τον θαυμαστό κόσμο των βιολογικών μορφών. Και τα χημικά στοιχεία – που και αυτά έχουν δημιουργηθεί από τα σωματίδια – κάνουν όλο αυτό το φοβερό και όμορφο ταξίδι στον χώρο και στον χρόνο εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια.

Ναι, όταν τρώμε το σταφύλι «τρώμε» τα φωτόνια του ήλιου, τα σωματίδια και τα χημικά στοιχεία του Σύμπαντος, όταν ήταν σε βρεφική ηλικία. Και όλος αυτός ο κόσμος των ατόμων και των σωματιδίων παραμένει αθάνατος για τον πλανήτη μας – και όλα χρησιμοποιούνται και ξαναχρησιμοποιούνται και η φύση δημιουργεί τους κύκλους της και τις εποχές της σμιλεύοντας τη ζωή με όλο και πιο νέες μορφές.

Ναι, τα άτομα του άνθρακα και του υδρογόνου, που απελευθερώνονται από τα πεσμένα φύλλα του φθινοπώρου θα γίνουν ξανά άτομα του σταφυλιού ή του κρασιού μετά θα γίνουν δικά μας και θα μας θρέφουν ή θα μας φέρνουν στο κέφι για να χορέψουμε ή για να μελαγχολήσουμε ή …, μετά θα ξαναγυρίσουν στη φύση και έτσι θα συνεχίζεται το παιχνίδι της ζωής μέσα από κινήσεις ανοικτών κύκλων για να δημιουργούνται όλο και ποιο πολύπλοκες μορφές της έμβιας ύλης.

Μόνο τα φωτόνια δεν ξαναγυρίζουν πίσω στη γενέτειρά τους. Είναι μιας χρήσης, είναι δωρεά του Ήλιου. Γι’ αυτό ο Ήλιος λατρευόταν απ’ όλους τους λαούς. Γι’ αυτό αγαπάμε τον Ήλιο, γιατί ζούμε χάρη σ’ αυτόν. Και ξέρουμε ότι όσο υπάρχει Ήλιος, θα υπάρχουμε και εμείς και η ζωή στη Γη. Και ελπίζουμε ότι μέχρις ότου τελειώσουν τα καύσιμά του, τα πιο νοήμονα όντα που θα ζουν τότε στον πλανήτη μας θα έχουν δημιουργήσει τις συνθήκες για να αποικίσουν το διάστημα, να βρουν άλλες γωνιές του Σύμπαντος, να βρουν άλλους κόσμους άλλα μέρη…

Θα πρέπει κάποιος να ξέρει όλα αυτά για να απολαύσει το σταφύλι; Και ναι και όχι. Γιατί αν είναι ένας απλός καταναλωτής, που τρώει το σταφύλι μόνο για τις θερμίδες του και για τη γεύση του, δεν μπορεί να το χαρεί γιατί δεν ξέρει τη μαγεία που το έχει δημιουργήσει.

Και αν δεν ξέρεις το ταξίδι, την οδύσσεια ενός πράγματος / όντος δεν ξέρεις τίποτα γι’ αυτό, αν δεν ξέρεις ότι το σταφύλι έχει ζωή, ότι είναι δημιούργημα της ζωής, δεν μπορείς να κατανοήσεις ούτε τη ζωή ούτε την πραγματικότητα. Όχι, δεν πρόκειται για χημικό και υλιστικό αναγωγισμό των φαινομένων αλλά για την αποκάλυψη ενός εξίσου όμορφου ταξιδιού του ενδότερου ατομικού και υποατομικού κόσμου που έχει ξεκινήσει το ταξίδι του εδώ και 15 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια…

Η ομορφιά του σταφυλιού δεν προκύπτει μόνο από τη μαγευτική πρόσληψή του από τις αισθήσεις μας αλλά και από την επίγνωση των πολλών θαυμάτων της δημιουργίας του και από τη βαθιά συνειδητοποίηση ότι η φαντασίωσή μας, που θα βρει το σκίρτημά της από ένα ποτήρι κρασί, θα έχει αγγίξει την αρχέγονη εστία του Σύμπαντος, θα μας έχει κάνει κοινωνούς του Κόσμου όλου, γιατί όλα τα δημιουργήματά του έχουν φτιαχτεί από αστερόσκονη.! 

Πηγή: Του Νίκου Τσούλια