Η Εσωκομματική :

Διαδικασία του ΠΑΣΟΚ 

Ήταν μια δημοκρατική διαδικασία,

Του Θανάση Μυλιόρδου*

Που διαμορφώνει μια νέα κοινωνική δυναμική.

Απέδειξε, πως το ΠΑΣΟΚ χτίζει ξανά σχέσεις εμπιστοσύνης με την κοινωνία, και δείχνει πως κερδίζει την εμπιστοσύνη, ή ξεκινά να κερδίζει την εμπιστοσύνη με την κοινωνία, και είναι έτοιμο να συγκρουστεί με κατεστημένα και συμφέροντα, που δεσμεύουν την πλειοψηφία των Ελλήνων.

Το ΠΑΣΟΚ επιστρέφει και μαζί με αυτό, η ελπίδα, πως κάτι μπορεί να αλλάξει σε μία χώρα, που βρίσκεται σε λήθαργο και αναζητά κάτι, που θα την αφυπνίσει και θα την σηκώσει από τον καναπέ.

 Δεν έγινε ξαφνικά το 60% της χώρας απολιτίκ. Πρόκειται για μια μακρόχρονη διαδικασία απομυθοποίησης της πολιτικής και των ιδεών, που τώρα δειλά δειλά δείχνει να επανέρχεται δυναμικά, βρίσκοντας έκφραση μέσα από ένα ΠΑΣΟΚ, που δείχνει αρκετά ώριμο να διαχειριστεί την επόμενη μέρα.

Μια επόμενη μέρα, με σπουδαία παρακαταθήκη, τόσο σε κόσμο που προσήλθε σε κάλπες και απαίτησε από το ΠΑΣΟΚ να είναι έτοιμο να πρωταγωνιστήσει ξανά στην πολιτική σκακιέρα, όσο και σε ιδέες. Όλοι οι υποψήφιοι αγωνίστηκαν προτάσσοντας τα πολιτικά τους ιδεώδη και απόψεις, δημιουργώντας μια συνισταμένη ιδεών, που ο επόμενος πρόεδρος, όποιος και να είναι πρέπει να την αναλύσει και να την ακολουθήσει πιστά αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες, το ΠΑΣΟΚ να γίνει ξανά μια μεγάλη δημοκρατική Παράταξη με πληθυντικά χαρακτηριστικά.

Το εσωκομματικό αποτέλεσμα, έδειξε πως ο προοδευτικός και δημοκρατικός κόσμος της χώρας, ζητά την αλλαγή. Ζητά την αλλαγή εκείνη, που θα κάνει το ΠΑΣΟΚ ξανά μεγάλο, εξωστρεφές, με αέρα νικητή, και ένα Κίνημα με κομματικές δομές και οργανώσεις, νεολαία και συνδικάτα ξανά.

Ένα ΠΑΣΟΚ, ενωμένο δυνατό, που θα παράγει πολιτικές, θα ενώνει δυνάμεις και θα παλεύει καθημερινά για τους μη προνομιούχους. Οι υποψήφιοι, που διεκδίκησαν την ηγεσία του χώρου, λογικά έχουν την ίδια άποψη, για αυτό άλλωστε αμφισβήτησαν τον νυν πρόεδρο του Κινήματος, Νίκο Ανδρουλάκη.

Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να μεγαλώσει, όχι για να ικανοποιήσει συγκεκριμένες παρέες, αλλά για να εκφράσει ξανά την κοινωνία, τους πολλούς και να δώσει μια προοπτική, πως αυτός ο τόπος, έχει εναλλακτική αντιπρόταση διακυβέρνησης. Αυτό προϋποθέτει ενότητα, συντροφικότητα, αλληλεγγύη, σεβασμό και όχι κλίκες, προσωπικές κόντρες.

Το ΠΑΣΟΚ να ξανά γίνει Κίνημα, και να αγκαλιάσει τους πάντες. Αντίπαλος μας δεν είναι ο σύντροφος μας, αλλά η Δεξιά, ο λαϊκισμός και οι πολιτικές εκείνες, που δυσχεραίνουν τις ζωές των συνανθρώπων μας.

Εύχομαι ολόψυχα, το ΠΑΣΟΚ, 14 του Οκτώβρη να βγει πιο ενωμένο και δυνατό και το παράδειγμα να το δώσει η Μαγνησία και όλοι οι σύντροφοι, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, να βγούμε πιο μονιασμένοι για να επιστρέψει ο ήλιος, και όχι ο Ανδρουλάκης ή ο Δούκας, αλλά ο Ήλιος του ΠΑΣΟΚ και της ελπίδας ψηλά ξανά. Ο δρόμος είναι ανηφορικός και απαιτεί υπερβατικότητα και χαμόγελο.

*Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της πολιτικής κίνησης Ανανεωτική Αριστερά, υποψήφιος διδάκτορας του Παντείου Πανεπιστημίου