Συνέλθετε:

 Μόνοι μας.??? 

Πυροβολήσαμε την ελπίδα".

Δεν καταλαβαίνω πια τι ζητάτε.

Όλοι μιλάτε για την ανάγκη να ριζοσπαστικοποιηθεί 

ο χώρος, να έρθει κάποιος να βάλει χέρι στο σύστημα,

 να τα βάλει με τις τράπεζες, με τις offshore, 

με τα κρυφά λεφτά και τις αόρατες εξουσίες.

Όλοι λέτε πως θέλετε διαφάνεια, κάθαρση, τάξη, λογοδοσία.

Ξέρετε κάτι;

Αυτά ήρθαν. Έγιναν. Τα ζήσαμε έστω για λίγο.

Και μόλις τα είδατε, τα φοβηθήκατε.

Τα έφερε ο Γιώργος Παπανδρέου.

Με τα λάθη του, ναι. Με τις δυσκολίες, ναι.

 Αλλά ήταν εκείνος που άνοιξε την πόρτα στην αλλαγή.

Στο φως.

Έφερε τη ΔΙΑΥΓΕΙΑ, για να μην υπογράφει πια κανείς στο σκοτάδι.

Πήγε να βάλει χέρι στα κεφάλαια που κρύβονταν πίσω

 από εταιρείες φαντάσματα.

Μίλησε για ηλεκτρονικό κράτος, ανοικτά δεδομένα, δημόσιο έλεγχο.

Κι όλα αυτά σε έναν λαό που του έμαθαν να θέλει αλλαγή,

 αρκεί να μην αλλάξει ο ίδιος.

Και όταν ήρθε η ώρα να τον στηρίξετε 

όχι για το πρόσωπο, αλλά για τις ιδέες του, γυρίσατε την πλάτη.

Αναρωτιέμαι καμιά φορά: Τι ακριβώς θέλετε;

Έναν ήρωα ή ένα εξιλαστήριο θύμα;

Ό,τι ζητάτε σήμερα, το έκανε τότε.

Ό,τι ονειρεύεστε σήμερα, 

το ξεκινήσαμε και το πετάξαμε 

στα σκουπίδια μόνοι μας.

Ο Παπανδρέου δεν ήταν απλώς ένας πολιτικός.

 Ήταν μια προσπάθεια να αλλάξει το μοντέλο.

Να σοβαρευτεί το κράτος.

Να ελεγχθεί το χρήμα.

Να αποκτήσει φωνή ο πολίτης.

Και εμείς τι κάναμε;

Τον πυροβολήσαμε όλοι μαζί. 

Άλλος με το θυμό του,

 άλλος με την αδιαφορία του,

 άλλος με το συμφέρον του.

Κι από τότε ψάχνετε «τον επόμενο».

Ε, δεν θα ‘ρθει, αν δεν μάθουμε πρώτα

 να αναγνωρίζουμε πότε όντως ήρθε κάποιος.

Συνέλθετε...

Ο Γιώργος Παπανδρέου έκανε ό,τι σήμερα ζητάτε.

Για να δούμε άσπρη μέρα, 

πρέπει πρώτα να παραδεχτούμε,

 ότι δεν ξέρουμε τι θέλουμε.

Και να ξαναθυμηθούμε ποιος τόλμησε...