Από :

Τον Κεμάλ ??

Στον Ερντογάν!

Η εξαρχής ανθελληνική θέση

της αριστεράς για το Κυπριακό.

Με αφορμή την ενόχληση των αριστερών, από την συγκίνηση του Κυπριακού Ελληνισμού στην ανάκρουση του κοινού Εθνικού Ύμνου Κύπρου-Ελλάδας, στον μεταξύ τους αγώνα μπάσκετ, θα αναφερθώ σήμερα στην θέση της αριστεράς για το Κυπριακό, η οποία ήταν εξαρχής ανθελληνική και τέτοια παραμένει μέχρι σήμερα.

Μέχρι το 1925, η αριστερά (το ΚΚΕ) δεν είχε κάνει καμμία αναφορά στο Κυπριακό. Περίπου τότε, το αίτημα για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, πήρε πολύ έντονη μορφή και το ΚΚΕ έσπευσε αμέσως να πάρει θέση, φυσικά κατά της Ένωσης: «Αλλά αν διαμαρτυρόμεθα για την εξακολούθηση του ξένου ζυγού, διαμαρτυρόμεθα επίσης εναντίον του κλήρου και της μπουρζουαζίας μας που φωνασκούν υπέρ της Ενώσεως με την Ελλάδα. Η μειοψηφία αυτή που αποτελείται από τοκογλύφους και μεγαλεμπόρους μαζί με τον κλήρο αγωνίζονται υπέρ της ενώσεως γιατί διαβλέπουν κάτω από τον ζυγόν της αστικής Ελλάδας την ευκολοτέραν εκπλήρωσιν των εκμεταλλευτικών των σχεδίων κατά των εργατοαγροτών της νήσου. Διαμαρτυρόμεθα για τους εκάστοτε διατυμπανιζόμενους εθνικούς πόθους των Κυπρίων και διακηρύττουμε πως οι Κύπριοι προλετάριοι είναι εναντίον των εθνικιστικών αυτών ονείρων της μπουρζουαζίας τους, γιατί ξέρουν πολύ καλά πως με την ένωσή τους με την Ελλάδα τους περιμένει ένας ζυγός χειρότερος του σημερινού» (Ριζοσπάστης 1/6/2025).

Στις 8/6/1928, με αφορμή τα 50 χρόνια βρετανικής κυριαρχίας στην Κύπρο, ο Ριζοσπάστης επανήλθε, βάζοντας πονηρά στο παιχνίδι τους Τουρκοκύπριους: «Ο Κυπριακός λαός δεν είναι μόνο ελληνικός, είναι ελληνικός ΚΑΙ τουρκικός, και ο ελληνικός λαός δεν είναι ΕΝΑΣ, δεν είναι όλος μια τάξη, μια κοινωνική κατηγορία. Οι εργατικές μάζες ξέρουν καλά ότι η Ένωση με την Ελλάδα δεν είναι τίποτε άλλο παρά αλλαγή ζυγού, αλλαγή κυρίου... Οι εργαζόμενες μάζες της Κύπρου (ελληνικές και τουρκικές) γι’ αυτό είναι κατά του αγγλικού ιμπεριαλισμού και κατά της ένωσης με την Ελλάδα, κατά των ξένων και ντόπιων εκμεταλλευτών…».

Ώσπου, στις 21 Οκτωβρίου 1931, ξεσπά γενικευμένη εξέγερση στην Κύπρο! Αφορμή ήταν η αύξηση της φορολογίας, αλλά γρήγορα μπήκε μπροστά ο εθνικός πόθος, η Ένωση με την Ελλάδα. Αμέσως, το ΚΚ Κύπρου εξέδωσε προκήρυξη, στην οποία χαρακτηρίζει την εξέγερση: «εθνικιστική, σωβινιστική προβοκάτσια της Κυπριακής μεγαλοαστικής τάξης».

Φυσικά, ανάλογη ήταν και η θέση του ΚΚΕ. Έτσι, στις 24/10/31, ο Ριζοσπάστης, σε άρθρο του με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ο Αγγλικός Ιμπεριαλισμός με τους εθνικιστές Έλληνες κεφαλαιοκράτες αιματοκύλισαν τους εργαζόμενους», αναφέρει τα εξής: «Οι εκδηλώσεις αυτές που γίνονται στην Κύπρο υποκινούνται από τους πλούσιους Έλληνες της Κύπρου που επιδιώκουν την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα του Βενιζέλου. Δηλαδή στρέφονται κατά του Αγγλικού ζυγού που καταπιέζει όχι αυτούς, αλλά τις φτωχές μάζες της Κύπρου, για να τις βάλουν κάτω από το ζυγό της ελληνικής κεφαλαιοκρατίας. Από τη Σκύλλα τη Χάρυβδη δηλαδή. Η θέση του ΚΚ της Κύπρου είναι ξεκαθαρισμένη έναντι της υπόθεσης αυτής: Κατά του αγγλικού ιμπεριαλισμού και κατά της ελληνικής κεφαλαιοκρατίας συγχρόνως».

Μια βδομάδα αργότερα, στις 2/11/1931, οι... φωστήρες του ΚΚΕ ανακαλύπτουν ότι τελικά πίσω από την εξέγερση των Κυπρίων, δεν είναι «οι πλούσιοι Έλληνες της Κύπρου», αλλά η Ελλάδα και η... Γαλλία:

«Η ιμπεριαλιστική Ελλάδα βοηθούμενη κι από τη Γαλλία δολοπλοκεί στην Ανατολική Μεσόγειο επωφελούμενη των βρετανικών δυσχερειών».

Προτείνει δε τα εξής, για το εθνικό ζήτημα: «Ενιαίο μέτωπο από τα κάτω με τους Τούρκους εργάτες και χωριάτες. Όχι Ένωση, μα ανεξάρτητη Σοβιετική Κύπρος των Ελλήνων και Τούρκων εργατών και αγροτών».

Πρέπει να τονιστεί, ότι τον καιρό εκείνο, οι Τούρκοι δεν έδειχναν κανένα ενδιαφέρον για την Κύπρο, ούτε έκαναν αναφορά στους Τουρκοκυπρίους. Κι εδώ... πρωτοπόροι οι αριστεροί της Ελλάδας, στην υπεράσπιση των τουρκικών συμφερόντων!

Πηγές:

«ΚΚΕ, Επίσημα Κείμενα 1925-1928», τόμος 2ος,  

Σπύρος Σακελλαρόπουλος, «Η πολιτική του ΚΚΕ απέναντι στο Κυπριακό ζήτημα».