Η ΜΑΧΗ:

ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ

13-10-1944

Τη 12η Οκτωβρίου 1944 ,ενώ η Αθήνα ζούσε ξέφρενα την απελευθέρωση της ο Πειραιάς βίωνε ζοφερά την καταστροφή του. Οι Γερμανοί ανατίναξαν τις λιμενικές εγκαταστάσεις και επιχείρησαν να ανατινάξουν, εκτός των άλλων εγκαταστάσεων, το εργοστάσιο της Ηλεκτρικής Εταιρίας Αθηνών -Πειραιώς(ΗΕΑΠ) στο Κερατσίνι. Τελικά το εργοστάσιο σώθηκε με τη σθεναρή αντίσταση του 6ου συντάγματος του ΕΛΑΣ και των εργαζομένων της εταιρείας. Αυτή είναι η θρυλική Μάχη της Ηλεκτρικής,κορυφαία αντιστασιακή πράξη που εξασφάλισε την απρόσκοπτη παροχή ηλεκτρικής ενέργειας στο λεκανοπέδιο.

Την επέτειο της Μάχης το 2017 η τότε διοίκηση της ΔΕΗ διοργάνωσε μεγάλη εκδήλωση στο εργοστάσιο υπο την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας, στο πλαίσιο της οποίας εγκαινιάσθηκε έκθεση που διήρκησε πολλούς μήνες με χιλιάδες επισκέπτες, μεταξύ των οποίων δεκάδες σχολεία. Μεταξύ των ομιλητών ,πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας και του Διευθύνοντος Συμβούλου της ΔΕΗ ήταν και ο Μανόλης Γλέζος. Παράλληλα το ΔΣ της ΔΕΗ καθιέρωσε τη 13η Οκτωβρίου σαν ημέρα επίσημης αργίας για το προσωπικό της επιχείρησης. Ανάλογη απόφαση πήρε και το ΔΣ του ΔΕΔΔΗΕ την επόμενη χρονιά.

Η διοίκηση της ΗΕΑΠ το 1948 παράγγειλε στον κορυφαίο γλύπτη Χρ. Καπράλο το μνημείο της μάχης που είναι αναπαράσταση του Οπλιτοδρόμου, αγάλματος της Πάρου το 500 π.Χ., και το οποίο βρίσκεται στο χώρο του εργοστασίου.

Έχουν γραφεί χιλιάδες κείμενα για τη θρυλική Μάχη. Νομίζω ότι ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά που αποτυπώνει το νόημα της κορυφαίας αυτής αντιστασιακής δράσης αλλά και της σημασίας της εκδήλωσης της διοίκησης της ΔΕΗ είναι ο χαιρετισμός του Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος δεν μπορούσε να παραστεί αυτοπροσώπως. Τον παραθέτω στη συνέχεια.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ Μ.ΘΕΟΔΩΡΆΚΗ

Η ιστορική μνήμη είναι η ουσία που αιμοδοτεί την κοινωνία, τον λαό, να παραμένει ζωντανός, δημιουργικός καιπρο παντός κύριος της τύχης του. Ένα λαό που δεν έχει ανάγκη από ντόπιους και ξένους σωτήρες για να τον κανακεύουν σαν να είναι ένα άβουλο μωρό και να τον μεταβάλουν τελικά σε ένα κοπάδι που έχει ανάγκη ένα βοσκό για να βοσκήσει υπάκουα, έως ότου διαλυθεί σε ένα τιποτένιο τίποτα, έρμαιο στον σαρκασμό και την περιφρόνηση της κοινότητας των λαών και την κρίση της ιστορίας.

Εν τούτοις πολύ λίγοι είναι οι λαοί που έχουν να επιδείξουν τόσες πολλές πράξεις ηρωισμού και θυσίας για την πατρίδα όπως ο δικός μας, όταν η μοίρα μας έφερε αντιμέτωπους με το τέρας του ναζισμού που μας απειλούσε με ολοκληρωτική καταστροφή. Ένα τέρας που ξερνούσε μίσος και θάνατο και που το μπόι του ήταν δεκαπλάσιο από εκείνο της μικρής Ελλάδας. Και ξαφνικά οι Έλληνες έγιναν ο καθένας ένας μικρός Ηρακλής, Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης, Ανδρούτσος, άφησαν πίσω τους γονείς, γυναίκες, παιδιά, για να αντιμετωπίσουν πρόσωπο με πρόσωπο τους εχθρούς της πατρίδας αψηφώντας τους κινδύνους και δίνοντας το αίμα τους, ακόμα και τη ζωή τους για την ελευθερία!

Τότε ήταν που ο Τσώρτσιλ δήλωνε στην αγγλική Βουλή ότι από σήμερα δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες.

Εδώ στην Ηλεκτρική, στο Κερατσίνι, έλαμψε ο ηρωισμός των Ελλήνων. Και συγχαίρω με όλη μου την καρδιά αυτούς που είχαν την πρωτοβουλία να μας θυμίσουν αυτή την κορυφαία πράξη σήμερα. Όμως ο δρόμος μπροστά μας είναι μακρύς. Γιατί όποια πέτρα κι αν σηκώσεις στην Ελλάδα, θα βρεις κι ένα παλληκάρι που πρόσφερε τη ζωή του για να είναι οι απόγονοί

του περήφανοι. Για να κυκλοφορεί στις φλέβες του λαού μας αίμα καθαρό, γνήσιο, δυνατό. Προϋπόθεση για να στέκει η Πατρίδα όρθια, ανεξάρτητη, αυτάρκης καιπερήφανη μέσα σε ένα κόσμο που βαδίζει από το κακό στο χειρότερο.

Όμως δεν τα καταφέραμε, γιατί κάποιοι είχαν τη δύναμη να σκεπάσουν με στάχτη τους νεκρούς και τις θυσίες. Δηλαδή την φωτεινή Ελλάδα των αγώνων. Με αποτέλεσμα να πάψει να αιμοδοτείται η ελληνική κοινωνία και να καταντήσουμε ένας αναιμικός, χλωμός και φοβισμένος λαός, έρμαιο πότε της χούντας και πότε της διαφθοράς. Πότε της διαπλοκής και πότε των Μνημονίων. Χλεύη των απογόνων όλων αυτών που εκείνες τις εποχές με τη στάση

μας τους κάναμε να μας θαυμάζουν όπως ο Τσώρτσιλ και να μας σέβονται όπως οι λαοί όλου του κόσμου.

Μακάρι το παράδειγμα το δικό σας που ανασύρατε από τα σκοτάδια της λήθης την ηρωική

σελίδα της μάχης της Ηλεκτρικής, μια γενναία πράξη που μας γεμίζει φως, μακάρι λέω, να δώσει το έναυσμα να ξεκινήσει η προσπάθεια για την αναβίωση της ιστορικής μνήμης.

Εκφράζοντας τις ευχαριστίες, την συγκίνηση και τα συγχαρητήριά μου, θα πω μόνο ότι πράξεις

σαν τη δική σας είναι η μόνη εγγύηση ότι αυτός ο μαρτυρικός λαός θα μπορέσει αύριο να σταθεί στα πόδια του ελεύθερος, δυνατός και ανεξάρτητος.

Σας χαιρετώ,

Μίκης Θεοδωράκης

11-10-2017