Η ΜΟΝΑΞΙΑ :

ΚΑΙ Η ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ

ΤΩΝ ΜΠΑΣΙΜΠΟΥΖΟΥΚΩΝ

Το Φαινόμενο..

Τς στυγνής μοναξιάς (και μην προσπαθήσετε να το αρνηθείτε), που καταπονεί όπως ο αφρικανικός

λίβας τις ψυχές, είναι εντονότατα αισθητό.

Οι μεγάλες πόλεις δεν ενώνουν, χωρίζουν

τους ανθρώπους. Ευνοούν την απομόνωση.

Και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που πλήθυναν και είναι κυρίαρχα στην καθημερινότητά μας, τι νομίζετε ότι κάνουν; Καταργούν τη μοναξιά; Λάθος!

Εγώ πιστεύω ότι δημιουργούν ρυθμό ζωής που αναχαιτίζει την οικείωση, που αντιστρατεύεται την εγκάρδια επικοινωνία, που φανατίζει τους ανθρώπους, που δημιουργεί έχθρες, που προβάλλει ό,τι πρόχειρο κυκλοφορεί στην αγορά που δυναστεύεται από τυχοδιώκτες και τσαρλατάνους.

Ο καθένας και η καθεμιά μεταμορφώνονται σε μεταξοσκούληκα.

Κλείνονται μέσα στο κουκούλι τους, μέσα στο τσόφλι τους και σιτίζονται στα λιβάδια του λαϊκισμού.

Χρειάζεται αναντίρρητα μεγάλο θάρρος για να πορεύεται κανείς μόνος, και πολλή αντοχή όχι για να μην υποκύπτει αλλά για να προσαρμόζεται κάθε φορά προς τις αξιώσεις της ομαδικότητας χωρίς να προδίδει την περήφανη μοναξιά της ψυχής του. 

Πηγή: Νίκος Λαγκαδινός