ΟΙ ΑΓΡΑΜΑΤΟΙ ΛΕΦΤΑΔΕΣ ???

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΑΛΙ ΜΑΣ

ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡHMΑ ???

ΟΙ ΚΟΥΤΟΙ ΛΕΦΤΑΔΕΣ

SOS SOS SOS !!!!!!!!

Αγράμματοι με παρά και καταθέσεις!

Συντάκτης: Ντιάνα Χαϊκάλη

Δυσάρεστα αλλά αναμενόμενα, για το νησί μας, είναι τα αποτελέσματα της ετήσιας έρευνας, που διεξήγαγε το Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΚΑΝΕΠ) της ΓΣΕΕ, σύμφωνα με τα οποία οι Ζακυνθινοί είμαστε αγράμματοι λεφτάδες!
Αυτό το γνωρίζαμε, ήδη, διότι είχαμε δημοσιεύσει και πέρυσι τα αποτελέσματα της έρευνας της ΓΣΕΕ για την εκπαίδευση, αλλά η επιβεβαίωση πληγώνει όσο και η σκληρή αλήθεια ότι στο νησί του Σολωμού, του Κάλβου και του Φώσκολου το ζητούμενο είναι η παιδεία και η μόρφωση.
Σημειωτέον ότι η έρευνα αφορά τα βασικά μεγέθη της ελληνικής εκπαίδευσης, τη χρηματοδότησή της, τα προβαλλόμενα χαρακτηριστικά της, τα δυνατά και αδύνατα σημεία του εκπαιδευτικού μας συστήματος, όπως και τις εκπαιδευτικές ανισότητες στις τοπικές κοινωνίες.
Θεωρητική προσέγγιση και τεκμηρίωση της έρευνας, Νίκος Φωτόπουλος, Κοινωνιολόγος, Διδ. Κοινωνικών Επιστημών ΠΠΚΕ, στέλεχος ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ, Μανώλης Κουτούζης, Εκπαιδευτικός, Διδ. Επιστημών Αγωγής UoR UK, στέλεχος ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ.
Σχεδιασμός, στατιστική επεξεργασία και ανάλυση δεικτών, Πωλίνα Φατούρου, Οικονομολόγος, MSc Κοινωνικών Ερευνών UoE, UK, στέλεχος ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ.
Πηγές: Γενική Γραμματεία Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας Ελλάδος, Παιδεία – Πρωτοβάθμια – Δευτεροβάθμια – Έτη 2004, 2005, 2006, Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, Κρατικός Προϋπολογισμός των ετών 2006 – 2007 – 2008.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
Διαφοροποίηση των νομών ως προς το συνθετικό δείκτη ευημερίας ανάπτυξης
Με βάση τα στοιχεία της έρευνας των Γ. Πετράκου και Γ. Ψυχάρη «Περιφερειακή Ανάπτυξη στην Ελλάδα» (2004) προέκυψε η ομαδοποίηση των Νομών της χώρας ανάλογα με το Δείκτη Ευημερίας που υπολογίστηκε για κάθε Νομό χωριστά αθροίζοντας 22 επιμέρους οικονομικούς δείκτες, στους οποίους περιλαμβάνονται:
το Α.Ε.Π. ανά κάτοικο
το Δηλωθέν Εισόδημα ανά κάτοικο
οι Αποταμιευτικές Καταθέσεις ανά κάτοικο
η οικιακή χρήση Ηλεκτρικού Ρεύματος ανά κάτοικο
τα Επιβατικά ΙΧ Αυτοκίνητα ανά 100 κατοίκους
οι κύριες Τηλεφωνικές Συνδέσεις ανά 100 κατοίκους
η Απασχόληση
η Οικοδομική Δραστηριότητα
η Τουριστική Ανάπτυξη
η αναλογία σχολείων, νοσοκομείων, ιατρών, φαρμακείων και δασκάλων ανά κάτοικο.
Ο ΣΔΕΑ αποδίδει τιμές στην εκατονταβάθμια κλίμακα (0-100), ενώ η κατάταξη των νομών έγινε με τις ακόλουθες 6 ομαδοποιημένες κατηγορίες:
Δείκτης από 50 βαθμούς και άνω (στους 100)
Δείκτης από 40 έως 50 βαθμούς (στους 100)
Δείκτης από 35 έως 40 βαθμούς (στους 100)
Δείκτης από 30 έως 35 βαθμούς (στους 100)
Δείκτης από 25 έως 30 βαθμούς (στους 100)
Δείκτης έως 25 βαθμούς (στους 100)
Από την παρατήρηση της κατανομής των νομών είναι εμφανές το χάσμα μεταξύ κέντρου και περιφέρειας. Ο ΣΔΕΑ στην Αττική1 είναι 70,4 βαθμούς στους 100, ενώ από όλους τους νομούς ΣΔΕΑ άνω των 50 βαθμών συγκέντρωσαν μόνο οι Νομοί Θεσσαλονίκης και Δωδεκανήσου.
Οι ερευνητές σημειώνουν:
« Ένας φαύλος κύκλος που απειλεί ακόμα και τις μεγαλουπόλεις, οι οποίες σήμερα καρπούνται το μεγαλύτερο όφελος από την πρόοδο της χώρας, έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια. Η περιφέρεια μένει πίσω τόσο σε οικονομικούς όρους, όσο και σε ποιότητα ζωής. Αν όμως η εικόνα αυτή δεν ανατραπεί, τότε ακόμα και η πρωτεύουσα απειλείται. Οι κάτοικοι της επαρχίας θα έρθουν στην Αθήνα και έτσι θα υποβαθμιστεί ακόμα περισσότερο η ποιότητα ζωής αφού αυτό θα φέρει αύξηση των περιβαλλοντικών προβλημάτων, επιβάρυνση του κυκλοφοριακού και νέα αύξηση του κόστους της γης.
Σήμερα, το χάσμα που χωρίζει το κέντρο από την περιφέρεια είναι μεγάλο. Μπορεί εν μέρει να κρύβεται από τις επίσημες μετρήσεις ανάπτυξης (που λαμβάνουν υπόψη μόνο το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν ανά κάτοικο), αλλά αποκαλύπτεται σε όλο το μεγαλείο αν ληφθούν υπόψη οι υπόλοιποι 19 Δείκτες που χρησιμοποιούνται στη μελέτη. Βασική αιτία είναι το ότι η Αθήνα και Θεσσαλονίκη συγκεντρώνουν σήμερα το μισό πληθυσμό της χώρας και ταυτόχρονα εισπράττουν τις μισές από τις κοινοτικές επιδοτήσεις. Έως τώρα αυτό επέτρεπε να βελτιώνεται η ποιότητα των υποδομών και η οικονομική κατάσταση.
Αν όμως δεν δημιουργηθούν συνθήκες που θα επιτρέψουν στους κατοίκους της περιφέρειας να μείνουν στον τόπο τους, τότε η υπερσυγκέντρωση πληθυσμού στα μεγάλα αστικά κέντρα θα ανατρέψει την εικόνα.
Οι χρηματοδοτήσεις του επόμενου ΚΠΣ δίνουν μια ευκαιρία για να υπάρξει μεγαλύτερη ανάπτυξη στην ελληνική περιφέρεια. Τα χρήματα όμως που θα εισπράξει η χώρα θα είναι πολύ λιγότερα από ότι στο παρελθόν.
Καθώς η ανάπτυξη επισήμως μετράται με το ΑΕΠ και όχι με έναν συνολικότερο δείκτη ευημερίας, πολλές περιφέρειες «αποβάλλονται» μετά το 2007 από τη βασική πηγή κοινοτικών χρηματοδοτήσεων (το Στόχο 1 του ΚΠΣ, που ορίζει ότι δεν χρηματοδοτούνται περιοχές με εισόδημα ανά κάτοικο μεγαλύτερο του 75% του κοινοτικού μέσου όρου). Έτσι θα υπάρχουν λιγότεροι πόροι για να προωθηθούν στρατηγικές ανάπτυξης της περιφέρειας.»
H Zάκυνθος, με δείκτη 37,1, κατατάσσεται στην ενδέκατη θέση.
Στους νομούς που υπερέχουν στο δείκτη ευημερίας είναι κατά σειρά: Αττικής (με τιμή 70,4), Θεσσαλονίκης (55,5), Δωδεκανήσου (49,3), Κυκλάδων (46,9), Χανίων (41,1), Ηρακλείου (40,6), Μαγνησίας (39,2), Σάμου (38,9), Κεφαλληνίας (38,5) και Χίου (37,2).
Στους νομούς που υπολείπονται στο δείκτη είναι κατά σειρά: Ευρυτανίας (με τιμή 16,8), Ηλείας (17,2), Θεσπρωτίας (20,1), Άρτας (20,9), Σερρών (21,0), Καρδίτσας (21,3), Αιτωλίας και Ακαρνανίας (22,0), Γρεβενών (22,3), Κιλκίς (24,3) και Φλωρίνης (24,7).
Δείκτης επιπέδου εκπαίδευσης
Σε ό,τι αφορά το επίπεδο εκπαίδευσης των κατοίκων της η Ζάκυνθος κατέχει την 50η θέση, με μέσο όρο 10,2 έτη σπουδών, δηλαδή μέχρι την 1η τάξη του Λυκείου.
Οι περιορισμένες γνώσεις και δεξιότητες των εργαζομένων αυτής της κατηγορίας (δηλαδή αυτών που φοίτησαν το πολύ μέχρι τη Γ’ Γυμνασίου), γεννηθέντες την περίοδο 1967 έως 1977, ηλικίας 33 έως 43 ετών σήμερα, τοποθετούν στη βάση της πυραμίδας της αγοράς εργασίας, σε επιφαλέστερη, δηλαδή, θέση ως προς τους κινδύνους της ανεργίας, του χαμηλού ή ασταθούς εισοδήματος και της φτώχειας. Η διαρκής αύξηση της ανισορροπίας μεταξύ χρόνου εργασίας και προσωπικού χρόνου λειτουργεί απαγορευτικά για την ανάπτυξη προγραμμάτων εκπαίδευσης που θα τους επέτρεπε να βελτιώσουν το μορφωτικό τους επίπεδο (ευρύτερα) και το οποίο σε συνδυασμό με τη στοχευμένη κατάρτισή τους θα βελτίωνε τη θέση τους στην πυραμίδα της αγοράς εργασίας. Από την άλλη, η μη απορρόφηση εργαζομένων αυτής της ηλικιακής ομάδας αλλά με υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο (πτυχιούχοι της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης) σε εργασιακά αντικείμενα αντίστοιχα των σπουδών τους, τους υποχρεώνει να καταλαμβάνουν θέσεις εργασίας που απαιτούν χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο, γεγονός που συμπιέζει τη βάση της πυραμίδας της αγοράς εργασίας και επιδρά αρνητικά στην αμοιβή και το ωράριο της εργασίας. Τα παραπάνω συμβάλλουν ώστε οι εργαζόμενοι της ηλικιακής ομάδας με στοιχειώδες μορφωτικό επίπεδο συχνότερα από τους υπόλοιπους να διαβαίνουν το κατώφλι της φτώχειας, ενώ παράλληλα περιορίζουν σημαντικά την ποιότητα της παρέμβασής τους στην τοπική κοινωνία.
Το μορφωτικό επίπεδο της κρίσιμης αυτής ηλικιακής ομάδας (αποτελεί το δυναμικό κομμάτι του εργατικού μας δυναμικού που λόγω εργασιακής εμπειρίας μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο όχι μόνο στον επαγγελματικό του τομέα, αλλά και κυρίως στη δράση του στην τοπική κοινωνία. Είναι αυτή η ηλικιακή ομάδα, που έχοντας δημιουργήσει οικογένεια, τα παιδιά της φοιτούν στην υποχρεωτική εκπαίδευση (νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια) και επομένως εμπλέκεται άμεσα στον προβληματισμό για τις συνθήκες και την ποιότητα του εκπαιδευτικού μας συστήματος από την πλευρά των γονέων. Είναι τέλος αυτή η ηλικιακή ομάδα που θα αποτελέσει και το κριτήριο για τον τρόπο με τον οποίο θα μπορέσουμε να θωρακίσουμε την κοινωνική συνοχή από πολύ σημαντικούς κινδύνους που την απειλούν, όπως είναι ο κίνδυνος από την ανεργία και τη φτώχεια ή ο αποκλεισμός από την αναπτυξιακή διαδικασία της δημιουργικότητας και της καινοτομίας των τοπικών κοινωνιών και φυσικά η αποδοχή του διαφορετικού ως απαραίτητου στοιχείου για την κοινή ζωή με πολίτες που ζουν και εργάζονται στην τοπική κοινωνία αλλά έχουν διαφορετική εθνική, θρησκευτική και πολιτισμική ταυτότητα.
Το υψηλό ποσοστό των ατόμων αυτής της πληθυσμιακής ομάδας που έχει αποφοιτήσει από το Γυμνάσιο είναι υψηλό και φυσικά διαφοροποιείται σημαντικά από νομό σε νομό, αλλά και μέσα στον ίδιο το νομό, ανάλογα με το βαθμό αστικότητας και τα κοινωνικο-οικονομικά χαρακτηριστικά της κάθε τοπικής κοινωνίας. Στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έχει φοιτήσει περίπου 1-4 αυτής της πληθυσμιακής ομάδας, ενώ μόλις το 1,7% έχει προχωρήσει σε μεταπτυχιακές σπουδές.
Με βάση τη μέση τιμή του δείκτη μορφωτικού επιπέδου που είναι έντεκα έτη εκπαίδευσης, διακρίνουμε:
Τους νομούς που υπερέχουν: Αθηνών (με τιμή 12,8), Θεσπρωτίας (12,3), Ιωαννίνων (12,0), Χίου (11,9), Έβρου (11,7), Πειραιώς (11,7), Ανατολικής Αττικής (11,7), Κοζάνης (11,5), Μαγνησίας (11,5) και Λαρίσης (11,5)
Τους νομούς που υπολείπονται: Ροδόπης (με τιμή 9,5), Ξάνθης (9,7), Ηλείας (10,0), Αιτωλίας και Ακαρνανίας (10,2), Ζακύνθου (10,2), Ευρυτανίας (10,3), Πέλλας (10,3), Δυτικής Αττικής (10,3), Βοιωτίας (10,5) και Λακωνίας (10,5).
Δείκτης κινδύνου φτώχειας
Ο Δ. Μπαλούρδος και Γ. Υφαντόπουλος (2007), σε μια προσπάθεια να εκτιμήσουν την εισοδηματική ανισότητα και τη φτώχεια για τις περιφέρειες και τους νομούς της χώρας, κατασκεύασαν, με βάση τα στοιχεία της έρευνας ΕU-SILC 2003, το Δείκτη Επιπέδου Κινδύνου Φτώχειας των περιφερειών και νομών της χώρας. Η εκτίμηση του σχετικού κινδύνου φτώχειας έχει στόχο να διαφανεί κάποια πιθανή σημαντική διαφοροποίηση και να ξεχωρίζουν οι περιφέρειες υψηλού κινδύνου από τις υπόλοιπες περιφέρειες. Όπως οι ίδιοι υπογραμμίζουν στην εργασία τους «οι τιμές του κινδύνου φτώχειας σε επίπεδο νομού λαμβάνονται υπόψη ως ενδείξεις ή τάσεις διαφοροποίησης από τον Εθνικό Μέσο Όρο ή το επίπεδο της περιφέρειας αναφοράς».
Στην κατηγορία αυτή η Ζάκυνθος δεν κινδυνεύει να πτωχεύσει, αφού εντάσσεται στη κατηγορία του χαμηλού κινδύνου φτώχειας, με δείκτη 19,8% και είναι στη 14η θέση.
Οι νομοί που υπερέχουν στο δείκτη και δεν κινδυνεύουν από τη φτώχεια είναι: Χίου (5%), Καβάλας (5%), Χαλκιδικής (9%), Αθηνών (11%), Μαγνησίας (13,4%), Χανίων (14,1%), Ρεθύμνης (14,7%), Ανατολικής Αττικής (15,7%), Θεσσαλονίκης (16,9%) και Σάμου (17,9%).
Στους νομούς που αντιμετωπίζουν πρόβλημα φτώχειας οι δέκα νομοί είναι οι ακόλουθοι: Φωκίδος (57%), Πρεβέζης (55,8%), Αρκαδίας (47,3%), Ευρυτανίας (47%), Γρεβενών (47%), Άρτας (46%), Σερρών (46%), Ξάνθης (43%), Ροδόπης (39%) και Τρικάλων (37,1).

ΑΠΟ:ΗΜΕΡΑ