Παρασκευή 12 Ιουνίου 2020

Την ΠΡΟΔΟΣΙΑ...??

Πολλοί αγάπησαν..!!

 Τον ΠΡΟΔΟΤΗ, όμως κανείς !!
 Θέλω να αγιάσω, αλλά δεν μ' αφήνουν οι διάβολοι, που λέει και η λαϊκή ρήση. 
Η σχεδόν σε καθημερινή βάση, από πλευράς Τσίπρα, επαναφορά του θέματος και πολιορκία του Κινήματος Αλλαγής για συνεργασία,
φανερώνει με τον καλύτερο τρόπο τα αδιέξοδα και το στρίμωγμα που υφίσταται στην αγωνία του να επιβιώσει πολιτικά. Γνωρίζει καλά ο ΑΛΕΞΗΣ πως αυτό είναι το τελευταίο του πολιτικό χαρτί για να έχει πολιτικό μέλλον.
 Μέχρι και ντιμπέιτ, πρότεινε ο αθεόφοβος, ανάμεσα σ' αυτόν και στη Φώφη για να συζητηθεί ανοιχτά η πρόταση συνεργασίας, την οποία προσπαθεί εναγωνίως να παρουσιάσει ως ειλικρινή, με κάθε μέσο και τρόπο. 
Λες και σήμερα τον γνωρίσαμε.
 Λες και δεν έχει παρελθόν το παιδί και δεν έχει δώσει δείγματα γραφής στο πως συμπεριφέρεται και πόσο κίλερ είναι όταν πρόκειται να σώσει το τομάρι και την καρέκλα του. 
Ο Σύριζα, λέει, δεν είναι πια το ίδιο κόμμα με αυτό που ήταν το 2010-2014 που έκανε αντιπολίτευση. 
Τώρα, λέει, ή μάλλον διακαής του πόθος είναι, να το παρουσιάσει σαν το κόμμα που καλύπτει το χώρο από το Κέντρο και αριστερά του πολιτικού φάσματος. 
Προσπαθεί να σώσει ένα ανύπαρκτο στη πράξη κόμμα, το οποίο αφού έχασε την εξουσία, που ο λαός του προσέφερε απλόχερα, έχασε και το βηματισμό του και ψάχνεται ψαρεύοντας σε θολά νερά.
 Δεν μπορούν, όσες φιλότιμες προσπάθειες κι αν καταβάλουν, να κρύψουν τους εμφύλιους σπαραγμούς που είναι σε εξέλιξη στο εσωτερικό τους, ιδιαίτερα μετά και τα τραγικά αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. 
Όλοι τους, από τους ανήκοντες στη μια ή στην άλλη ομάδα, γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο Τσίπρας ποτέ δεν είχε ηθικούς φραγμούς να τους πετάξει όλους, όπως άλλωστε έπραξε και στο παρελθόν με άλλους ''συντρόφους'', στο κάλαθο των αχρήστων, αλλά και να αλλάξει με την ίδια ευκολία τα όσα έλεγε χτες, προκειμένου να διασωθεί ο ίδιος. 
Η πόρτα που ξανά έφαγε από το Κίνημα Αλλαγής στις τελευταίες του απέλπιδες προσπάθειες για συνεργασία, τον έχει φέρει σε απελπιστικά δεινή θέση που δεν κρύβεται με τίποτα στη δημόσια συμπεριφορά του, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί.
 Αυτή του η απελπισία, με τη σειρά της, τον κάνει να πιστεύει και αυξάνει τις μόνιμες, ούτως ή άλλως ψευδαισθήσεις του, ότι η επιμονή και ο καθημερινός αυτοεξευτελισμός του, να γλείφει εκεί που μέχρι χτες έφτυνε, θα φέρει το πολυπόθητο αποτέλεσμα. ΕΕΕΕΕΕΕ, ΡΕ ΚΟΥΝΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΚΟΥΝΑΓΕ !! 
Δεν θέλει, δεν μπορεί και δεν εννοεί να καταλάβει ότι όλοι δεν είμαστε ίδιοι. Δεν είμαστε φτιαγμένοι από τα ίδια υλικά με τα δικά του. Δεν είμαστε της ίδιας πάστας, βρε αδερφέ, με όλα αυτά τα ελεεινά υποκείμενα, τους θλιβερούς πολιτικούς γυρολόγους, τους αγνώμονες και τους επίορκους μιας περήφανης παράταξης με μοναδική πολιτική ιστορία, που μπόρεσε να δελεάσει με πολιτικά οφίκια και καρέκλες. ΑΡΓΑ ή ΓΡΗΓΟΡΑ όμως θα το καταλάβει. 
Γιατί την ΠΡΟΔΟΣΙΑ, όπως διδάσκει και
 η Ιστορία, πολλοί αγάπησαν, τον ΠΡΟΔΟΤΗ, όμως κανείς !!

Πηγή: Giorgos Arampatzis

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου