Κυρία θα πει !!!!!!

Μάγκας γένους θηλυκού. 

Μια αληθινή Κυρία θα σε αγαπήσει για αυτό που είσαι. 

 Θα γράψει στα παλιά της τα παπούτσια και το αμάξι σου και τα λεφτά σου και ό,τι άλλο μοστράρεις στον κόσμο για να φουλάρεις τη ματαιοδοξία σου.

 Θα σπάσει για σένα σε χίλια κομμάτια αλλά δε θα επιτρέψει να της κλέψεις ούτε ένα. 

Ή θα την αγαπήσεις όπως ακριβώς είναι ή θα τη μισήσεις ακριβώς για τον ίδιο λόγο.
Όσο εύκολα σέρνει τα βήματά της ως την πόρτα σου, άλλο τόσο παίρνει φόρα και την κλείνει.

 Δεν είναι από εκείνες που ζητιανεύουν τον έρωτα, δεν είναι από εκείνες που έχεις την πολυτέλεια να επιλέγεις και να απορρίπτεις σύμφωνα με τις διαθέσεις σου. 

Θα σφίξει τα δόντια στη δυσκολία, θα κόψει τα χείλη σαλεμένη από τον πόνο της απώλειας αλλά θα προχωρήσει. 

Θα φορέσει μπροστά στον κόσμο το πιο λαμπερό και φωτεινό πρόσωπο και μόνο όταν θα πάει να ξαπλώσει βράδυ στο κρεβάτι της, θα επιτρέψει στον εαυτό της να λυγίσει. 

Στα στενά τετραγωνικά της κρεβατοκάμαράς της θα αφήσει το λυγμό να ξεσπάσει και το πρωί, σαν να μην έχει γίνει τίποτα, θα βγει στο φως να διεκδικήσει τη ζωή της.

 Δεν την τρομάζει η μοναξιά, δεν αναζητά ένα κορμί να ζεσταίνει το δικό της. Δεν αφήνει να την καταπίνει η ανάγκη της να ανήκει κάπου. 

Ή θα βρει εκείνο που πραγματικά την ολοκληρώνει ή θα σμιλέψει τα παράταιρα κομμάτια της ώστε να γίνει από μόνη της ολόκληρη. 

Μια Κυρία παραμένει όμορφη ακόμη κι όταν τα χρόνια περνούν βάναυσα από πάνω της. 

Κι ας της αφήσουν σημάδια και ρυτίδες γύρω από τα μάτια. 

Εκείνη θα συνεχίσει να λάμπει γιατί, κάνοντας τον απολογισμό, θα ξέρει πως έπιασε τη ζωή από τα μαλλιά και την έφερε βόλτα. Μόνη.

 Λένε πως είσαι ό,τι δηλώνεις κι είναι πολλές αυτές που αγοράζουν τίτλους τιμής από τα πανέρια της λαϊκής για να κάνουν εφέ ή για να παραστήσουν κάτι το σπουδαίο. 

Το μαγικό, όμως, με μια αυθεντική του είδους, είναι πως η ίδια δεν έχει ιδέα πόσο κυρία είναι στα αλήθεια.

 Και εδώ που τα λέμε, δε χρειάζεται να το αποδείξει. 

Μιλάει για αυτήν η ιστορία της και ο τρόπος που περπατά με το κεφάλι ψηλά. 

Μιλάει αντί για εκείνη, η νοσταλγία με την οποία τη θυμούνται όσοι, ηλίθια, την έχασαν. 

Πηγη:Έλενα Φλώρου