Για “Ευρωομόλογο”:

 

Γιώργος Παπανδρέου 

                                            

 “Αν Και Με Καθυστέρηση,

 Ας Ολοκληρώσουμε Μια Προσπάθεια Για Την Οποία Κάναμε Το Πρώτο Βήμα Το 2010-11

Θυμίζουμε σε όλους, πως το 2010, εν καιρώ Πρωθυπουργίας του και κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, είχε κάνει μια προσπάθεια για την δημιουργία αυτού που σήμερα ονομάζουμε “Ευρωπαϊκή Συμφωνία”. Αξίζει να διαβάσουμε την δημόσια τοποθέτησή του για το “Ταμείο Ανάκαμψης”:

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, έλαβε μια σημαντική απόφαση για τους λαούς της Ευρώπης, για τους Ευρωπαίους πολίτες.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες – αν και δυστυχώς όχι όλοι, ανταποκρίθηκαν στις ανάγκες των καιρών και οδηγήθηκαν σε μια απόφαση, η οποία δείχνει ότι, αφουγκράστηκαν τον προβληματισμό που αναπτύσσεται στις Ευρωπαϊκές κοινωνίες και αφορά την ανάγκη να υπάρξει επιτέλους, έμπρακτη απόδειξη του πνεύματος αλληλεγγύης, που αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο του κοινού μας Ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

Κατά τούτο, η απόφαση αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την οικοδόμηση κλίματος εμπιστοσύνης, μεταξύ των εταίρων αλλά και μεταξύ της ηγεσίας της ΕΕ και των Ευρωπαίων πολιτών.

Ωστόσο, υπολείπεται του δέοντος.

Αφενός μεν, γιατί σε σχέση με την πρόταση της Επιτροπής, ανατρέπει επί τα χείρω την αναλογία επιχορηγήσεων και δανείων, ενώ μειώνει τον προϋπολογισμό για την επόμενη κρίσιμη περίοδο για την Ευρώπη.

Αφετέρου δε, γιατί δεν σχεδιάζει την Ευρωπαϊκή απάντηση στις προκλήσεις του μέλλοντος. Ενός μέλλοντος καλύτερου, αλλά το κυριότερο, διαφορετικού.

Μια τολμηρή απάντηση, που απαιτεί την εμβάθυνση του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος, τη δημοκρατική και συμμετοχική λειτουργία των θεσμικών του οργάνων, έναντι των αντιλήψεων και των πρακτικών της συντηρητικής ελίτ, που ευθύνεται για το κλίμα αμφισβήτησης του πιο δημοκρατικού εγχειρήματος που γνώρισε ο μεταπολεμικός κόσμος.

Το κοινό μας σπίτι, πρέπει να είναι λειτουργικό, αλλά και οικείο από κάθε άποψη, να αισθάνεται ο κάθε Ευρωπαίος πολίτης ότι είναι και δικό του δημιούργημα.

Η ΕΕ, πρέπει να γίνει και πάλι φάρος δημοκρατίας και προόδου για ολόκληρο τον κόσμο. Πρότυπο δημοκρατικής οργάνωσης και λειτουργίας κάθε κοινωνίας που είναι αποφασισμένη να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά και κυρίως με ισονομία και δικαιοσύνη τις μεγάλες προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας.

Η εσωστρέφεια, ο φόβος, ο εθνικισμός, οι αντιλήψεις μοναχικών λύκων, είναι μονοπάτια που οδηγούν σε διχασμούς, άγονες αντιπαραθέσεις και οδυνηρές συγκρούσεις.

Οι προοδευτικές δυνάμεις σε ολόκληρη την Ευρώπη πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες με στόχο:

Τη διαφύλαξη της βιωσιμότητας του Ευρωπαϊκού εγχειρήματος,

Και,

Τη μετεξέλιξή του, με πρόσημο δημοκρατικό και προοδευτικό.

Και βέβαια, ένα ακόμη μείζον διακύβευμα, είναι αυτό που αφορά την επόμενη ημέρα για τη χώρα μας και την Ελληνική κοινωνία.

Και εδώ, δύο είναι τα κρίσιμα κριτήρια που θα διασφαλίσουν τη δυνατότητα της χώρας να παρακολουθήσει τις εξελίξεις, να ανταποκριθεί στις παγκόσμιες προκλήσεις και να επιδείξει αντοχή και ικανότητα προσαρμογής στις ραγδαίες αλλαγές.

Το πρώτο, ένα ολιστικό σχέδιο που θα αλλάξει εκ βάθρων τη χώρα, αποκόπτοντας τον ομφάλιο λώρο με τις χρόνιες παθογένειες του πολιτικοοικονομικού συστήματος, με τον πελατειασμό.

Το δεύτερο, διαφάνεια στη διαχείριση των πόρων και συμμετοχή της κοινωνίας. Με μια κοινωνική συμφωνία, ένα κοινωνικό συμβόλαιο πολιτικών δυνάμεων και κοινωνικών εταίρων.

Αν και με καθυστέρηση, ας ολοκληρώσουμε μια προσπάθεια για την οποία κάναμε το πρώτο βήμα το 2010-11, και ας σχεδιάσουμε με όραμα αλλά και ρεαλισμό τη μετάβαση στην πράσινη βιώσιμη ανάπτυξη.

Οι προοδευτικές δυνάμεις της χώρας, οφείλουν να επιδείξουν ωριμότητα και αποτελεσματικότητα, βάζοντας τη σφραγίδα τους σε αυτήν την εθνική υπόθεση.