Η Επερχόμενη:

  Ήττα του ακατανόητου

Εισβολέα Φασίστα Putin.

Η διεθνής ανομία, με την μαζική εισβολή των Ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία και την συνεχιζόμενη για 14η ημέρα καταστροφική και απάνθρωπη προέλαση τους, θα λήξει με ιστορική ήττα του Ρώσου προέδρου Putin. Καλά διαβάσατε: με ήττα του Putin!!! Φυσικά και η ήττα δεν θα είναι στρατιωτική στο πεδίο της μάχης, όπου ο εισβολέας έχει τεράστια και αδιαμφισβήτητη υπεροχή, αλλά θα είναι ήττα ιδεολογική, ηθική και αξιακή στο πεδίο του πλαισίου αρχών που θεμελιώνουν το παγκόσμιο σύστημα ειρηνικής συνύπαρξης των λαών.

Ήττα στην οποία οδηγεί το υψηλό Φρόνημα, η σθεναρή Αντίσταση και ο ηρωικός Πατριωτισμός του Ουκρανικού Λαού και η οποία θα είναι τόσο μεγαλύτερη όσο περισσότερο θα διαρκέσει η λυσσαλέα καταστροφή μιας Δημοκρατικής χώρας που αρνείται πεισματικά να παραδοθεί και υποταχθεί άνευ όρων και λόγου στον παράφρονα κατακτητή της ο οποίος όμως καθημερινά αποδυναμώνεται και απαξιώνεται τόσο διεθνώς όσο και από τον ίδιο τον Ρωσικό Λαό.

Αλήθεια ποιές θεμελιώδεις αξίες και αρχές πρέπει να διέπουν την λειτουργία της ηγεσίας ενός σύγχρονου κράτους και ταυτόχρονα να καθορίζουν την συμπεριφορά της απέναντι σε άλλα κράτη, ώστε η ανθρωπότητα να μπορεί να επιβιώσει με Ειρήνη, Ελευθερία και Ασφάλεια; Μήπως οι αρχές αυτές είναι ιδιαίτερα απαραίτητες σήμερα όπου η ανθρωπότητα επικάθεται σ' ένα παγκοσμιοποιημένο σύστημα αλληλοεξαρτήσεων; Διέπεται άραγε η πολιτική και η δραστηριότητα του προέδρου Putin από αυτές τις αρχές;

Είναι προφανές, ότι τέτοιες απαραίτητες αρχές όπως ο σεβασμός στο Διεθνές Δίκαιο που συμπεριλαμβάνει την τήρηση των διεθνών συμφωνιών και την μη αμφισβήτηση των συνόρων, ο σεβασμός της Ανεξαρτησίας, της Κυριαρχίας και της Εδαφικής Ακεραιότητας των άλλων κρατών, η μη Αμφισβήτηση των συνθηκών, η μη Αναθεωρητική στρατηγική, η μη Απειλή γειτόνων με Προκλητικές δηλώσεις ή Επιθετικές ενέργειες, η Ειλικρίνεια των προθέσεων, η Οικοδόμηση εμπιστοσύνης, η Απόκτηση αξιοπιστίας στις διεθνείς σχέσεις κ.λ.π, έχουν όλες μία προς μία κατάφορα παραβιασθεί και καταπατηθεί από τον αδίστακτο εισβολέα Putin.

Ας σταθούμε λίγο λεπτομερέστερα σ' ένα από τα παραπάνω, και συγκεκριμένα στην αξιοπιστία του Putin, ο οποίος ενόσω προετοίμαζε την εισβολή, παραπλανούσε τους πάντες συμπεριλαμβανομένων των Προέδρων Macron και Biden, ισχυριζόμενος ότι τα στρατεύματα που συγκέντρωνε στα σύνορα της Ουκρανίας επρόκειτο να εκτελέσουν στρατιωτικά γυμνάσια και μετά να αποχωρήσουν, παρέχοντας ταυτόχρονα την διαβεβαίωση ότι ούτε σχεδιάζει ούτε έχει καμία πρόθεση να επιτεθεί!! Τέτοια αναξιοπιστία, υποκρισία αλλά και θεατρινισμός με δήθεν έναρξη της απόσυρσης των στρατευμάτων και επιστροφής στις βάσεις τους!!

Φυσικά, κανείς δεν τον πίστευε τότε και ιδιαίτερα ο Πρόεδρος Biden ο οποίος καθημερινά δημοσιοποιούσε τις πληροφορίες για το μέγεθος της συσσωρευμένης στρατιωτικής δύναμης της Ρωσίας, κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία, καθώς και για τις μετακινήσεις και διατάξεις αυτών των οπλικών συστημάτων, προειδοποιώντας για την επικείμενη σφοδρή επίθεση. Ο μεν Biden επιβεβαιώθηκε ο δε Putin έχασε κάθε αξιοπιστία και τώρα πλέον ούτε τον εμπιστεύεται κανείς ούτε μπορεί να τον θεωρήσει ειλικρινή στην όποια διπλωματική προσπάθεια επιχειρείται για κατάπαυση του πυρός.

Στο σημείο αυτό να επισημάνουμε ένα γεγονός με ιδιαίτερη σημασία. Όταν οι Αμερικανοί είχαν πεισθεί ότι ο Putin, ανεξάρτητα με το τι ο ίδιος ισχυριζόταν, ήταν έτοιμος να διατάξει την εισβολή στην Ουκρανία, για να καθησυχάσουν τις όποιες ανησυχίες του και να τον αποτρέψουν από μια τέτοια απόφαση, δήλωσαν δημόσια πως δεν επιθυμούν την αντιπαράθεση επιδιώκουν να δοθεί χώρος στην διπλωματία και ότι σε κάθε περίπτωση δεν πρόκειται να εμπλακούν σε στρατιωτική σύγκρουση. Πώς αντέδρασε ο Putin σε αυτήν την θέση των Αμερικανών για επικράτηση της Ειρήνης; Με άμεση επέμβαση και εισβολή!! Μάλλον γιατί θεώρησε ότι αφού οι Αμερικανοί δεν θα εμπλακούν του δίνουν το ελεύθερο ίσως και τις ευλογίες τους για να προχωρήσει!! Άντε τώρα να συνεννοηθεί κανείς μαζί του!!

Με όλη αυτή την αυταρχική και εμμονική συμπεριφορά και με τις αδικαιολόγητες, καταστροφικές και εγκληματικές ενέργειες του κατάφερε ο Putin: α) να εκμηδενίσει την όποια συμπάθεια προς το πρόσωπο του είχε δημιουργήσει η επιτυχία του στην ανόρθωση της πατρίδας του, από την παρακμή της κατά την αρχική μετασοβιετική εποχή και β) να δείξει πόσο αδίστακτος και επικίνδυνος για την ανθρωπότητα μπορεί να γίνει, ιδιαίτερα όταν ηγείται μιας χώρας που διαθέτει ισχυρές πυρηνικές δυνάμεις τις οποίες μάλιστα ο ίδιος έθεσε πρόσφατα σε κατάσταση ετοιμότητας!!

Η σημερινή συγκυρία επιβάλλει να κάνουμε μια σύντομη ιστορική αναδρομή στην μετασοβιετική εποχή της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Η χώρα βρέθηκε σε πορεία μεγάλης παρακμής μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την εν συνεχεία διακυβέρνηση της από τον πρόεδρο Yeltsin (1991-1999), ο οποίος, στο πλαίσιο μετάβασης από το κομμουνιστικό καθεστώς στην ελεύθερη οικονομία, παραχώρησε άναρχα την τεράστια δημόσια περιουσία σε ιδιώτες δημιουργώντας μια τάξη πάμπλουτων ολιγαρχών και διαπλεκόμενων συμφερόντων.

Μλετά τον Yeltsin, ο Putin κυριάρχησε στην πολιτική ζωή της Ρωσίας, από το 2000 μέχρι σήμερα, έχοντας πάντα την απόλυτη εξουσία είτε ως Πρόεδρος είτε ως Πρωθυπουργός. Στήριξε όμως πάντα και στηρίχθηκε συστηματικά από την οικονομική ολιγαρχία που δημιούργησε ο προκάτοχος του. Μεμονωμένες περιπτώσεις προσώπων που ήρθαν σε αντιπαλότητα μαζί του είτε περιθωριοποιήθηκαν είτε φυλακίστηκαν είτε εξαφανίστηκαν. Αυτή η διαπλοκή οικονομικής και πολιτικής εξουσίας είναι ο λόγος που η διεθνής κοινότητα επιβάλλει σήμερα οικονομικές κυρώσεις περιορισμούς και κατασχέσεις ακόμη και σε ιδιωτικά κεφάλαια και περιουσίες Ρώσων κροίσων.

Επανερχόμενοι στην διακυβέρνηση Putin, σημειώνουμε ότι καθιέρωσε ένα αυταρχικό καθεστώς που το συντηρούσε ο τεράστιος ορυκτός πλούτος της χώρας. Δεν επιχείρησε να κάνει ουσιαστικές κοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις ώστε να εξελιχθεί τεχνολογικά η χώρα του και να αλλάξει το παραγωγικό της μοντέλο. Η Ρωσία παραμένει ακόμη σήμερα εξαρτώμενη από εξωτερικές αγορές για πολλά βασικά αγαθά και κυρίως τεχνολογικά προϊόντα.

Με αυτά τα χαρακτηριστικά η Ρωσία, σε αντίθεση με την Κίνα, δεν μπορεί να αναδειχθεί σε περιφερειακή υπερδύναμη και να επεκτείνει τον ρόλο της σαν ανασυσταθείσα αυτοκρατορία. Η Κίνα η οποία, συστηματικά και με γοργούς ρυθμούς εκσυγχρονίστηκε, κατέστη όχι μόνο αυτάρκης σε τεχνολογικά προϊόντα αλλά και η μεγαλύτερη εξαγωγική και οικονομική δύναμη στον κόσμο. Προς τα εκεί μετατοπίζεται το κέντρο βάρους του Κόσμου και προς τα εκεί είναι το ενδιαφέρον και η ανησυχία των ΗΠΑ. Την Κίνα έχει και πρέπει να ανταγωνιστεί τόσο η Αμερική όσο και η Ευρώπη για να διατηρήσουν το βιοτικό τους επίπεδο και τις θέσεις εργασίας τους.

Η Ρωσία, που ούτως ή άλλως δεν απειλείται από κανένα, αν επιμείνει και εντείνει έναν εσωτερικό αυταρχισμό και έναν επιθετικό εξωτερικό ρόλο χρησιμοποιώντας συμβατικό ή πυρηνικό εκφοβισμό τότε θα επαναφέρει ένα ψυχροπολεμικό κλίμα ενώ ταυτόχρονα θα καταλήξει ένα αποτυχημένο και απομονωμένο κράτος κάτι σαν την Β. Κορέα. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι, επί πλέον της ίδιας της Ρωσίας, οι μοναδικές τέσσερις χώρες που καταψήφισαν στην Γ. Σ. του ΟΗΕ την καταδίκη της για την εισβολή στην Ουκρανία ήταν: Λευκορωσία, Συρία, Ερυθραία και Β. Κορέα!!

Γι' αυτό, όσο ο ηρωικός Ουκρανικός Λαός αντιπαρατίθεται με ανδρεία στην επιδρομή των αρμάτων και αντιμετωπίζει καρτερικά την φρικαλεότητα των βομβαρδισμών, η όποια συνθηκολόγηση δεν μπορεί να επέλθει με την υποταγή της Ουκρανίας στον στρατό του Putin. Ειρήνη δεν μπορεί να επέλθει με την άνευ όρων παράδοση μιας χώρας στον κατακτητή και καταστροφέα της

που καταλύει την κυριαρχία της, διαμελίζει το έδαφος της, καταστρέφει τις υποδομές της, ισοπεδώνει σχολεία και νοσοκομεία, πυροβολεί αμάχους και εξοντώνει τον πληθυσμό της δημιουργώντας ταυτόχρονα μια προσφυγική κρίση και ένα ανθρωπιστικό δράμα.

Πραγματική ειρήνη θα επέλθει όταν ο ίδιος ο εισβολέας αντιληφθεί ότι απομονώνεται και απαξιώνεται τόσο διεθνώς όσο και στο εσωτερικό της χώρας του. Όταν κατανοήσει ότι ο Ρωσικός Λαός θα αρχίσει να εξεγείρεται γιατί λόγω των διεθνών κυρώσεων θα αισθανθεί το βιοτικό του επίπεδο να υποβαθμίζεται χωρίς ο λαός αυτός να θέλησε ποτέ να μετατρέψει μια ελεύθερη χώρα σε στάχτη και ταυτόχρονα να εξοντώσει έναν ιστορικά αδελφικό λαό. Η ηθική απαξίωση, η διεθνής κατακραυγή και η εσωτερική ντροπή θα αναγκάσουν τον Putin να αναδιπλωθεί, να υποχωρήσει, να συνδιαλλαγεί και να αναζητήσει λύση που θα αποτελεί και για τον ίδιο έξοδο διαφυγής. Αυτό το αποτέλεσμα θα είναι η ιδεολογική και ηθική ήττα του Putin σε αντιδιαστολή με την πατριωτική, υπερήφανη και ένδοξη στάση του Ουκρανικού Λαού και της ηγεσίας του.

Πηγή: Stavros Papadopoulos