Προεκλογικές :

Κορώνες .??

Στα εθνικά δεν παράγουν ψήφους...

Η Ελλάδα, τόσα χρόνια τώρα, δεν μπορεί να βρει έναν ενιαίο βηματισμό, στα Ελληνοτουρκικά. Ενώ υπάρχει μια εθνική στρατηγική που διαμορφώθηκε κυρίως μετά την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, μπερδεύεται στα καθημερινά και κάθε κομματική πλευρά διαθέτει και το διχαστικό της χαβά.

Ποιο είναι το κυρίαρχο στοιχείο της στρατηγικής μας; 

Η συντήρηση της απαραίτητης αμυντικής υποδομής που θα εξασφαλίζει διαχρονικά την αποτροπή κάθε τουρκικής στρατιωτικής ενέργειας που θα μπορεί να μεταβάλει τα σύνορα σε βάρος της Ελλάδος.

 Το πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση αυτή ήταν η αγορά του αιώνα, κόντρα στην αντίθεση της Αριστεράς στο σύνολό της, και συγχρόνως έκανε και τα πρώτα βήματα για την ανάπτυξη αμυντικής βιομηχανίας.

Υποστηρικτικά προς το κυρίαρχο στοιχείο της στρατηγικής η Ελλάδα αποφάσισε να εφαρμόσει και μια στρατηγική σε ό,τι αφορά τον διπλωματικό τομέα, καθώς και τον τομέα της οικονομίας. Εκανε τις επιλογές της σε ό,τι αφορά τη θέση της με την Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) και το ΝΑΤΟ, παρά τις αντιρρήσεις, και σε αυτόν τον τομέα, του ΚΚΕ και κάποιας Αριστεράς.

Η πορεία αυτή δεν στέφτηκε με επιτυχία σε όλες στις στοχεύσεις της, παρά ταύτα πόλεμος Ελλάδος – Τουρκίας δεν έγινε, αντίθετα έγιναν αρκετές προσπάθειες από την πλευρά της Ελλάδος να διατηρηθεί η άσκηση πολιτικής για συνεννόηση με την Τουρκία και σε κάθε περίπτωση να αποφευχθεί ο πόλεμος, χωρίς η Τουρκία να έχει αποκομίσει κάποια οφέλη. Τα σύνορά μας παραμένουν τα ίδια, παρά τη χρεωκοπία της Ελλάδος. Αυτοί που φωνάζουν για την Κύπρο είναι κυρίως συνοδοιπόροι της χούντας που παρέδωσε το 40% της Κύπρου στην Τουρκία.

Τα αναφέρω όλα αυτά συνοπτικά για να μην ξεχνάμε ποια ήταν η κατάσταση που είχε κληρονομήσει, με την έναρξή της, η μεταπολιτευτική περίοδος της Ελλάδος, όταν η Τουρκία επί χούντας εισέβαλε στην Κύπρο. Σήμερα η Ελλάδα συνεχίζει να είναι μέλος της ΕΕ του ευρώ, παρά τον κίνδυνο επί ΣΥΡΙΖΑ να βρεθεί, το 2015, εκτός και είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Και στους δυο αυτούς χώρους η Ελλάδα ως αποτέλεσμα των πραγματικών πατριωτικών δυνάμεων έχει θεαματικά ενισχύσει τη θέση της στον τομέα της αποτροπής απέναντι στις απειλές της Τουρκίας, και ως αποτέλεσμα έχει αυξήσει και την επιρροή της εντός και εκτός αυτών. Επίσης, οι συμμαχίες της έχουν αυξηθεί και ενισχυθεί στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Αντίθετα, η Τουρκία βρίσκεται σήμερα με μειωμένη την επιρροή της και την αξιοπιστία της στους δυο αυτούς σημαντικούς χώρους και συγχρόνως αγκαλιά με τους τρομοκράτες, διεκδικώντας τον τίτλο του πατερούλη του απανταχού ισλαμισμού, χώρος που διεκδικείται συγχρόνως και από το άλλο κράτος τρομοκράτη -το Ιράν-, που διαχρονικά μάχεται για την εξαφάνιση του Ισραήλ και στη συνέχεια, σε αγαστή συνεργασία με τον Πούτιν, να ασχοληθεί και με το μέλλον της Δύσης. Δεν είναι τυχαία η τρομοκρατική πράξη της Χαμάς τον Οκτώβριο. Ο Πούτιν ήθελε έναν πόλεμο εκεί για να σκεπάσει τα δικά του εγκλήματα στην Ουκρανία που κατείχαν πρώτη θέση στο διεθνές προσκήνιο και οι φασίστες Μουλάδες του Ιράν δεν του χάλασαν το χατίρι.

Τον ρόλο της Τουρκίας τον γνωρίζουμε πολύ καλά. Είναι μια χώρα που, σε ό,τι μας αφορά, επιθυμεί την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ως εκ τούτου ασκεί διαχρονικά μια επεκτατική πολιτική. Οι ενέργειές της, σε ό,τι αφορά την τζαμοποίηση της Αγίας Σοφίας και της Μονής της Χώρας σε συνάρτηση με την πολιτική της γαλάζιας πατρίδας, στοχεύουν στη συσπείρωση των Τούρκων γύρω από τα όνειρα του σουλτάνου και στην απαλοιφή κάθε ίχνους, κατ’ αρχάς, της ιστορίας του Βυζαντίου, εξ ου και το πρόγραμμα του τουρκικού υπουργείου Παιδείας περί την Γαλάζια Πατρίδα με στόχο τη διαμόρφωση της καθαρόαιμης τουρκικής καταγωγής και συνείδησης της σημερινής κοινωνίας στην Τουρκία.

 Κάτι που φυσικά είναι πολύ δύσκολο, γιατί υπάρχει και η Ιστορία και φυσικά υπάρχει και το γεγονός ότι 200 χιλιάδες Τούρκοι εκ Μογγολίας με 300 χιλιάδες μισθοφόρους κατέλαβαν ένα Βυζάντιο με πληθυσμό κοντά στα 16 εκατομμύρια. Το μόνο που της μένει είναι η αξιοποίηση του Κορανίου. Δεν σβήνει τόσο εύκολα η πλούσια ιστορία της Ιωνίας. Ο κίνδυνος δεν υπάρχει από τους Τούρκους αλλά από το εξισλαμισθέν κοινό του Βυζαντίου που η Οθωμανική Αυτοκρατορία απέκτησε με πολιτικές βίας και γενιτσαρισμού. Κατά βάσιν η αναμέτρηση Ελλάδος – Τουρκίας αποτελεί περισσότερο εμφυλιοπολεμική αναμέτρηση.

Η Ελλάδα απέναντι στην επεκτατική πολιτική της Τουρκίας δεν χρειάζεται να αλλάξει ρότα. Τα κυριαρχικά της δικαιώματα δεν κινδυνεύουν παρά τις ανακοινώσεις της Τουρκίας περί γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο. Η συνθήκη της  Λωζάννης συγκεκριμένα αναφέρει ποια είναι τουρκικά νησιά. Ολα όσα βρίσκονται 3 χιλιόμετρα ή λιγότερο από 3 χιλιόμετρα από την ξηρά της. Αρα με βάση τη Συνθήκη της Λωζάννης τίποτα άλλο δεν της ανήκει και αυτό δεν αλλάζει. Δείχνει, δε, να σέβεται αυτή τη Συνθήκη. Αλώστε την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νήσων την επικαλείται με βάση αυτή τη συνθήκη.

Διαρκής στόχος της Ελλάδος πρέπει να είναι η διατήρηση της καλής γειτονίας με την Τουρκία και τη διατήρηση της ειρήνης. Προφανώς, δεν φοβόμαστε τον διάλογο επί συγκεκριμένων και πρέπει να συζητά γιατί υπάρχουν και άλλα θέματα προς επίλυση που ενδιαφέρουν και τις δυο πλευρές. Τα κυριαρχικά μας δικαιώματα απορρέουν από τη Συνθήκη και το Δίκαιο της Θάλασσας και κανείς δεν έχει αποφασίσει να τα χαρίσει στην Τουρκία και θα προστατεύονται από την αποτρεπτική μας ισχύ και τη θέληση του ελληνικού λαού.

Πηγή: Θεόδωρος Στάθης