Είναι μια απελπισία:

Δεν νομίζω..

Ότι υπάρχει ελπίδα πια..??

Για την Ελλάδα.!!!

Το Πρόβλημα με την Οικονομία της Ελλάδας είναι ξανά το κράτος!

Συνεχίζει να είναι τεράστιο και σπάταλο.

Η νομοθεσία του είναι άθλια, η δικαιοσύνη αργή και αφερέγγυα.

Οι κρατικές υπηρεσίες αργές και αναποτελεσματικές.

Οι τράπεζες ληστρικές.
Το διαθέσιμο εισόδημα έχει μειωθεί και το ίδιο η αγοραστική δύναμη του πληθυσμού.

Ενός πληθυσμού που όλο και περισσότερο το κράτος τον βαρύνει με κόστος (συμμετοχή σε ιατρικά έξοδα, αύξηση φόρων (σε απόλυτους αριθμούς), αύξηση κόστους διαδικασιών για τα πάντα (από την άδεια αναπαραγωγής ζώων συντροφιάς, έως το κόστος καθαρισμού των οικοπέδων).

Η κατανάλωση ανά πελάτη έχει και αυτή μειωθεί.

Επιπλέον τα περιθώρια κέρδους των επιχειρήσεων έχουν συμπιεστεί δραματικά εξαιτίας του κόστους προϊόντων, πρώτων υλών, ενέργειας, ενοικίων, εργασίας και γραφειοκρατικής συμμόρφωσης που έχει αυξηθεί.

Τέλος η αγορά ελέγχεται από καρτέλ μεγάλων εταιρειών, αλυσίδων και ολιγοπωλίων

τόσο στους προμηθευτές, όσο και στον άμεσο ανταγωνισμό.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον το κράτος προσπαθεί με τρομοκρατία, δρακόντειες ποινές και εκστρατείες επηρεασμού της κοινής γνώμης να εισπράξει φόρους και εισφορές που έτσι και αλλιώς είναι αδύνατον να πληρωθούν.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει ελπίδα..???