Η τελευταία:

Ρεμπέτισσα.!!

Του ελληνικού τραγουδιού...

ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΠΕΛΛΟΥ:

Μια ζωή στα ζάρια… Γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1921 στο χωριό Δροσιά (Χάλια), της Χαλκίδας. Επειδή οι γονείς της είχαν μπακάλικο κ δούλευαν πολλές ώρες, την άφησαν στη γιαγιά κ τον παππού της, που ήταν ιερέας

Ως παιδί περνούσε πολλές ώρες στην εκκλησία του χωριού ψέλνοντας κ κτυπώντας την καμπάνα…
Έτσι πέρασε η ζωή της μέχρι τα έξι της, τότε που επέστρεψε στο πατρικό σπίτι, με τους γονείς κ τα άλλα τέσσερα αδέλφια της για να γραφτεί στο σχολείο.

Δύσκολη κ ατίθαση έφαγε πολύ ξύλο, κυρίως από την Αρβανίτισσα μάνα της, μιας κ ο πατέρας της ήταν πιο ήπιος κ καλός µαζί της.

Η κατάσταση έγινε ακόμη πιο δύσκολη όταν τους ανακοίνωσε ότι θέλει να γίνει τραγουδίστρια.
Η ιδέα είχε μπει στο μυαλό της όταν μαθήτρια είδε την ταινία

«Προσφυγοπούλα» με τη Σοφία Βέμπο. Μαγεύτηκε από την ερμηνεία της κ άρχισε να μιμείται τις πόζες κ τις κινήσεις της. Αντέδρασαν έντονα, καθώς εκείνοι άλλα ονειρεύονταν!
Να την παντρέψουν, να κάνει οικογένεια κ να ζήσει μια ήσυχη ζωή στο χωριό.
Η ζωή όμως άλλα πρόσταζε…

Στα 17 της γνωρίζει κ παντρεύεται τον 27χρονο ελεγκτή λεωφορείων Ευάγγελο Τρεμπούρα. Όμως ο έγγαμος βίος είναι μαρτυρικός… Ο άντρας της ξενυχτάει πίνει κ τη χτυπάει. Η κατάσταση φτάνει στα άκρα όταν από το ξύλο χάνει το παιδί που περιμένει, 5 μηνών έγκυος

Καλοκαίρι του 39 μαθαίνει κ ότι την απατά. Του ρίχνει βιτριόλι, με αποτέλεσμα να υποστεί σοβαρά εγκαύματα σε πρόσωπο κ χέρια.
Συλλαμβάνεται κ καταδικάζεται σε 3 χρόνια φυλάκιση, αλλά μένει μέσα μόνο 6 μήνες.
Αποφασίζει να επιστρέψει στο σπίτι της, αλλά πλέον είναι ουσιαστικά

ανεπιθύμητη τόσο από την οικογένεια, όσο κ από την τοπική κοινωνία.
29 Οκτωβρίου του 40 έρχεται στην Αθήνα που ζει σε πολεμικό πυρετό.
Αναγκάζεται να κάνει διάφορες δουλειές. Πλένει πιάτα, πουλάει τσιγάρα κ παστέλια, κάνει την αχθοφόρο κ κοιμάται στα βαγόνια των τρένων.

Απογοητεύεται κ επιστρέφει στη Χαλκίδα αλλά ο πατέρας της την κτυπά κ πάλι. Έτσι γυρίζει πίσω…
Στην Αθήνα της κατοχής όμως, τίποτα δεν είναι εύκολο
Οργανώνεται στο ΕΑΜ συλλαμβάνεται από τους Γερμανούς κ βασανίζεται σκληρά.
Χειμώνα του 47 με μια κιθάρα που είχε αγοράσει φτηνά

τραγουδάει στην ταβέρνα του Καλλέργη στα Εξάρχεια.
Είναι τότε που την ακούει ο Τσιτσάνης κ την ίδια χρονιά της γράφει το πρώτο της τραγούδι.
Η συνεργασία τους ήταν καθοριστική. Την εδραιώνει στο μουσικό στερέωμα κ της ανοίγει ένα δρόμο που θα κρατήσει πάνω από 40 χρόνια

Κι είναι ο Τσιτσάνης, που ως αναγνώριση της δίνει για πρώτη φορά καρέκλα στο πάλκο, ως τότε καθαρά ανδρικό προνόμιο
Πάντως η ίδια με τη μοναδική φωνή κ ερμηνεία της έδωσε ψυχή σε πολλά τραγούδια κι άλλων δημιουργών όπως των Παπαϊωάννου,Χιώτη,Μητσάκη,Καπλάνη,Βαμβακάρη, Καλδάρα

κατάθλιψη, µε αποτέλεσµα να φτάσει σε απόπειρα αυτοκτονίας.
Νοσηλεύτηκε κ τα κατάφερε. Ήταν η εποχή της μεγάλης φτώχειας με ελάχιστες δουλειές, στη Θεσσαλονίκη ή κάπου στην επαρχία…
Όταν η Σωτηρία μαζί με μια φίλη της ανοίγει ένα καφενείο στο Περιστέρι, συχνάζουν εκεί η Ρηνιώ

«Μ’ αεροπλάνα κ βαπόρια» ενώ στη συνέχεια της γράφουν τραγούδια ο Ανδριόπουλος,ο Μούτσης, ο ∆ηµητρίου, ο Κόκοτος, ο Λάγιος, ο Κουνάδης.
Είναι πιο ώριμη από ποτέ κ ξεκινά μια δεύτερη καριέρα.
Με φωνή αλλά ακόμη κ μορφή διαφορετική από ό,τι πριν, δίνει συγκλονιστικές ερµηνείες

Μέχρι τη δεκαετία του 80 εξακολουθεί να συνεργάζεται με τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες κ μετέχει σε πολλές συναυλίες κ ηχογραφήσεις.
Ωστόσο κατά καιρούς αντιμετωπίζει κρίσεις κ προβλήματα άλλοτε με τον αλκοολισμό κ άλλοτε με τον τζόγο…
Το Μάρτιο του 1993 παρουσιάζονται

σοβαρά προβλήματα υγείας.
Λόγω οικονομικών προβλημάτων πουλάει η ίδια τους δίσκους της στο Κολωνάκι κ ξεπουλάει σε 1 ώρα. Λίγο αργότερα μπαίνει στο "Σωτηρία" στο δωμάτιο 9 του ισογείου. Δίπλα, η σύντροφός της κ οι εικόνες της. Τότε διαγνώστηκε ο καρκίνος του φάρυγγα κ κάνει

τραχειοτομή. Ποτέ ωστόσο δεν πίστεψε πως είχε αρρωστήσει βαριά κ πως ο γυρισμός ήταν ανέφικτος.
Τα τελευταία σχεδόν 3 χρόνια της ζωής της τα ζει µέσα στο νοσοκοµείο. Οι μόνες της έξοδοι είναι για να παίξει ζάρια όπου κ όποτε μπορούσε…
Για το παιχνίδι κι όχι για τα λεφτά, αυτάδεν την ενδιέφεραν, γιατί εξακριβωμένα τα μοίραζε σε όσους δεν είχαν…

Ή Σωτηρία Μπέλλου, ή «ιδιότροπη» κ «αθυρόστομη» έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα το 1997.

.Η ίδια έζησε αντισυμβατικά μ ένα τρόπο σύμφωνο με τις αρχές της, που όμως είχε τεράστιο κόστος.